Τα συμπληρώματα βιταμίνης D μειώνουν τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 σε ασθενείς που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας μεγάλης ανάλυσης.
Εξετάζοντας δεδομένα από 3 διαφορετικές τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες, οι επιστήμονες της παρούσας ανάλυσης διαπίστωσαν ότι η βιταμίνη D μειώνει τον κίνδυνο διαβήτη κατά 15% στους ασθενείς με προδιαβήτη, μετά την προσαρμογή για παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο, ο δείκτης μάζας σώματος, η φυλή και τα επίπεδα της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης.
Το παραπάνω ποσοστό πρακτικά μεταφράζεται σε 3.3% μείωση του απολύτου κινδύνου σε ένα διάστημα 3 ετών, όπως φαίνεται από τα αποτελέσματα της μελέτης που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Annals of Internal Medicine.
Ο μειωμένος κίνδυνος διαβήτη σε αυτούς που έπαιρναν συμπληρώματα βιταμίνης D διατηρήθηκε μάλιστα και σε μία επόμενη ανάλυση από την οποία εξαιρέθηκαν αυτοί που σταμάτησαν να παίρνουν συμπληρώματα, αυτοί που ξεκίνησαν άλλα φάρμακα για το διαβήτη, καθώς και αυτοί που έπαιρναν εξαιρετικά υψηλές δόσεις βιταμίνης D.
Η επιστημονική ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι αυτοί που έπαιρναν συμπληρώματα βιταμίνης D είχαν 30% αυξημένη πιθανότητα να επαναφέρουν τα επίπεδα της γλυκόζης αίματος εντός φυσιολογικών ορίων.
Οι τρεις μελέτες που εξετάστηκαν στην παρούσα ανάλυση ήταν οι:
- 20.000 IU/week, στην οποία οι εθελοντές έπαιρναν 20.000 IU χοληκαλσιφερόλης την εβδομάδα
- D2d, στην οποία οι εθελοντές έπαιρναν 4.000 IU χοληκαλσιφερόλης καθημερινά
- DPVD, στην οποία οι εθελοντές έπαιρναν 0.75 mcg eldecalcitol καθημερινά
Και στις 3 παραπάνω μελέτες υπήρχε ομάδα ελέγχου που έπαιρνε την αντίστοιχη θεραπεία σε placebo.
Σε ένα άρθρο που συνόδευσε τα αποτελέσματα της ανάλυσης, ωστόσο, οι συγγραφείς υποστήριξαν ότι και στις 3 παραπάνω μελέτες παρατηρήθηκε ασθενής σύνδεση ανάμεσα στα συμπληρώματα και τον κίνδυνο διαβήτη (10% μειωμένος κίνδυνος στη μελέτη 20.000 IU/week, 12% στην D2d και 13% στην DPVD).
Η επιστημονική ομάδα της ανάλυσης υποστήριξε ότι οι 3 παραπάνω μελέτες δεν ήταν ικανές να ανιχνεύσουν σημαντική μείωση. Στην πραγματικότητα η μείωση του απολύτου κινδύνου κατά 3.3% είναι ιδιαίτερα σημαντική, όπως τόνισαν οι επιστήμονες.
«Αν μεταφράσουμε το παραπάνω ποσοστό σε αριθμούς θα μπορούσαμε να πούμε ότι από τα περίπου 374 εκατομμύρια άτομα που πάσχουν αυτή τη στιγμή από προδιαβήτη παγκοσμίως, η χορήγηση βιταμίνης D μπορεί να αποτρέψει την εμφάνιση διαβήτη στα 10 εκατομμύρια», εξήγησαν οι συγγραφείς.
Αν και καμία από τις 3 μελέτες που εξετάστηκαν δεν παρατήρησε ανεπιθύμητες ενέργειες στους εθελοντές, οι συγγραφείς του άρθρου τόνισαν ότι οι εξαιρετικά υψηλές δόσεις βιταμίνης D μπορεί να είναι επικίνδυνες.
Στις 3 μελέτες συμμετείχαν συνολικά 4.190 εθελοντές, εκ των οποίων οι 2.093 πήραν placebo. Η μέση ηλικία των εθελοντών ήταν τα 61 χρόνια, ενώ το 44% ήταν γυναίκες. Ο μέσος δείκτης μάζας σώματος στην αρχή της έρευνας ήταν 29.5, ενώ η μέση τιμή της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης ήταν 5.9.
Σε ένα διάστημα 3 ετών, παρατηρήθηκαν συνολικά 475 νέα περιστατικά διαβήτη σε αυτούς που έπαιρναν βιταμίνη D, ενώ στις ομάδες ελέγχου ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 524.
Ένα σημαντικό σημείο στο οποίο στάθηκαν οι συγγραφείς του άρθρου που συνόδευσε την ανάλυση ήταν ότι τα περισσότερα οφέλη εντοπίστηκαν σε αυτούς που έπαιρναν πάνω από 100 mcg (4.000 IU) βιταμίνης D καθημερινά. Αυτό είναι το ανώτατο όριο για τα συμπληρώματα βιταμίνης D στις περισσότερες χώρες, καθώς σε υψηλότερες τιμές αυξάνεται αρκετά ο κίνδυνος για ανεπιθύμητες ενέργειες.
Eπιμέλεια: Παναγιώτης Τσαπόγας MD