Σε μια πολυκεντρική μελέτη κοόρτης από τη Σουηδία, τη Δανία, τη Νορβηγία και τη Σκωτία όπου συμμετείχαν 59.076 ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή (ΚΜ) και χαμηλό θρομβοεμβολικό κίνδυνο βάσει του CHA2Ds2-VASc score (1 για άνδρες και 2 για γυναίκες) μελετήθηκε ο κίνδυνος ισχαιμικού ΑΕΕ ή μείζονος αιμορραγίας κατά τη διάρκεια της θεραπείας με τα από του στόματος μη σχετιζόμενα με τη βιταμίνη Κ αντιπηκτικά (non-vitamin K antagonist oral anticoagulant NOAC), ανταγωνιστή βιταμίνης Κ (VKA) ή καμία θεραπεία. Σε ασθενείς χωρίς θεραπεία τόσο τα ισχαιμικά ΑΕΕ όσο και οι αιμορραγίες παρατηρήθηκαν 0.7 ασθενείς ανά 100 ανθρωπο-έτη. Σε σχέση με τη μη χορήγηση αντιπηκτικής αγωγής, η θεραπεία με NOAC συσχετίστηκε με σημαντικά μικρότερο κίνδυνο ισχαιμικού ΑΕΕ (HR:0.72, 95%CI:0.56–0.94) χωρίς να αυξάνεται σημαντικά ο κίνδυνος ενδοκράνιας αιμορραγίας (intracranial haemorrhage- ICH) δεν αυξήθηκε (HR:0.84, 95% CI: 0.54–1.30). Η χορήγηση VKA σε σύγκριση με τη μη χορήγηση αντιπηκτικής αγωγής, συσχετίστηκε με μικρότερο κίνδυνο ισχαιμικού ΑΕΕ (HR:0.81, 95% CI:0.59–1.09), αυξάνοντας όμως τον κίνδυνο ICH (HR:1.37, 95% CI:0.88–2.14). Σε σχέση με τα VKA η θεραπεία με NOAC δε μείωσε σημαντικά το κίνδυνο ισχαιμικού ΑΕΕ (HR:0,92, 95% CI:0.70–1.22), ωστόσο συσχετίστηκε με σημαντικά μικρότερο κίνδυνο ICH (HR:0.63, 95% CI:0.42–0.94). Συμπερασματικά, η θεραπεία με νεότερα από του στόματος αντιπηκτικά πιθανώς να σχετίζεται με μείωση του θρομβοεμβολικού κινδύνου χωρίς να αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο ενδοκράνιας αιμορραγίας.
Άρθρο: (Oral anticoagulants in patients with atrial fibrillation at low stroke risk: a multicentre observational study https://academic.oup.com/eurheartj/article/43/37/3528/6546013 ).