Η εκτιμώμενη αναλογία μέσης προς ύψος προέβλεπε καλύτερα από τον ΔΜΣ το αποτέλεσμα.
Η υπερβολική λιπώδης μάζα που εκτιμάται με βάση την αναλογία περιφέρειας μέσης προς ύψος προβλέπει τον κίνδυνο ηπατικής βλάβης καλύτερα από τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), δείχνει μια νέα μελέτη. Η αναλογία μέσης προς ύψος είναι ένα φθηνό και παγκοσμίως προσβάσιμο εργαλείο για την ανίχνευση του κινδύνου λιπώδους ηπατικής νόσου.
Η μελέτη διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Φινλανδίας και τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο Journal of the Endocrine Society.
Στην παρούσα μελέτη, 6.464 παιδιά, έφηβοι και ενήλικες ηλικίας μεταξύ 12 και 80 ετών επιλέχθηκαν από την Εθνική Έρευνα Εξέτασης Υγείας και Διατροφής των Ηνωμένων Πολιτειών (NHANES) που διεξήχθη μεταξύ 2021 και 2023. Σε όλους τους συμμετέχοντες διεξήχθησαν μη επεμβατικές ηπατικές σαρώσεις με παροδική ελαστογραφία, βάσει των οποίων ταξινομήθηκε ο κίνδυνος ηπατικής στεάτωσης ή ίνωσης.
Η συχνότητα εμφάνισης σημαντικής ή προχωρημένης ηπατικής ίνωσης ήταν 7,1%, ενώ το 4,9% είχε κίρρωση του ήπατος. Για το 26% υπήρχε υποψία ηπατικής στεάτωσης, ενώ λιγότερο από 1% είχε σοβαρή ηπατική στεάτωση.
Προηγούμενες μελέτες σε ενήλικες έχουν δείξει ότι η παχυσαρκία που διαγιγνώσκεται με ΔΜΣ αποτελεί παράγοντα κινδύνου για ηπατική στεάτωση. Ωστόσο, πρόσφατες κλινικές δηλώσεις συναίνεσης συνιστούν ότι η παχυσαρκία δεν πρέπει να διαγιγνώσκεται μόνο με τον ΔΜΣ, αλλά να επιβεβαιώνεται με ένα άλλο μέτρο, όπως η αναλογία μέσης προς ύψος.
Σε μια πρόσφατη μελέτη, η αναλογία μέσης προς ύψος ανακαλύφθηκε ως ένας εξαιρετικά ευαίσθητος και ειδικός προγνωστικός παράγοντας της συνολικής μάζας σωματικού λίπους και της μάζας κοιλιακού λίπους που μετράται με απορρόφηση ακτίνων Χ διπλής ενέργειας σε παιδιατρικούς και νεαρούς ενήλικες πληθυσμούς. Ορίστηκαν όρια αναλογίας μέσης προς ύψος για φυσιολογική, υψηλή και περίσσεια λιπώδους μάζας και έκτοτε έχουν επικυρωθεί για την ανίχνευση του κινδύνου διαβήτη τύπου 2 και κατάγματος οστών. Η παρούσα μελέτη εξέτασε εάν αυτά τα όρια μπορούν να προβλέψουν τη στεάτωση και την ίνωση του ήπατος σε έναν πολυφυλετικό πληθυσμό.
Η συχνότητα εμφάνισης της φυσιολογικής μάζας λίπους που εκτιμάται με αναλογία μέσης προς ύψος (0,40-0,50), της υψηλής μάζας λίπους (0,5-0,53) και της περίσσειας λιπώδους μάζας που υποδηλώνει παχυσαρκία (πάνω από 0,53) ήταν 20,3%, 13,6% και 64,5%, αντίστοιχα.
Μετά από πλήρεις προσαρμογές για τις συνμεταβλητές, η φυσιολογική μάζα λίπους είχε προστατευτική επίδραση κατά 48% έναντι της στεάτωσης του ήπατος και προστατευτική επίδραση 52% έναντι της ίνωσης ή της κίρρωσης του ήπατος.
Η υψηλή λιπώδης μάζα προέβλεπε κατά 63% υψηλότερες πιθανότητες ηπατικής στεάτωσης και κατά 31% υψηλότερες πιθανότητες ηπατικής ίνωσης ή κίρρωσης. Η υπερβολική λιπώδης μάζα προέβλεπε τετραπλάσιες πιθανότητες ηπατικής στεάτωσης και 61% υψηλότερες πιθανότητες ηπατικής ίνωσης ή κίρρωσης.
Η εκτιμώμενη αναλογία μέσης προς ύψος προέβλεπε καλύτερα από τον ΔΜΣ το αποτέλεσμα.
Η μελέτη έλαβε υπόψη την ηλικία, το φύλο, τη συστολική αρτηριακή πίεση, τον καρδιακό ρυθμό, το μορφωτικό επίπεδο, το κάπνισμα, τη φυλή, τον χρόνο καθιστικής ζωής, τη μέτρια σωματική δραστηριότητα, την ινσουλίνη νηστείας, τη γλυκόζη, τη συνολική χοληστερόλη και την πρωτεΐνη C-αντιδρώσας υψηλής ευαισθησίας.