Σε σύγκριση με 1,3 εκατομμύρια ηλικιωμένους άνω των 65 ετών με την πάθηση το 1990, τώρα υπάρχουν 3,7 εκατομμύρια άνθρωποι.
Νέα έρευνα αποκάλυψε ότι ο αριθμός των ηλικιωμένων με διαβήτη τύπου 1 έχει τριπλασιαστεί σε αυτή τη γενιά.
Σε σύγκριση με 1,3 εκατομμύρια ηλικιωμένους άνω των 65 ετών με την πάθηση το 1990, τώρα υπάρχουν 3,7 εκατομμύρια άνθρωποι.
Με στοιχεία από 204 χώρες και περιοχές, ερευνητές από την Κίνα ανακάλυψαν ότι το ποσοστό θνητότητας από τον διαβήτη τύπου 1 μειώθηκε σε χώρες υψηλότερου εισοδήματος έναντι χωρών χαμηλού έως μεσαίου κατά 13 φορές.
Η μελέτη στο BMJ, επικαιροποίησε τις τρέχουσες στατιστικές για τον διαβήτη τύπου 1 και έδειξε ότι ο αριθμός των ανθρώπων άνω των 65 ετών με την πάθηση έχει τριπλασιαστεί τα τελευταία 30 χρόνια.
Από το 1990 έως το 2019, ο αριθμός των ενηλίκων 65 – 94 ετών που ζούσαν με διαβήτη τύπου 1 αυξήθηκε από 400 σε 514 για κάθε 100.000 ανθρώπους (αύξηση 28%).
Όμως ο αριθμός θανάτων μειώθηκε κατά 25%, από 4,74 ανα 100.000 το 1990 σε 3,54 το 2019.
Σε σύγκριση με τις γυναίκες, οι ηλικιωμένοι άντρες είχαν υψηλότερο κίνδυνο. Το ποσοστό θνητότητας μειώθηκε σε όλες τις ηλικίες- ιδιαίτερα σε γυναίκες και ανθρώπους κάτω των 79.
Η περιοχή ήταν ακόμα ένα παράγοντας. Ενώ περισσότεροι στη Βόρειο Αμερική, την Αυστραλία- Ασία και τη δυτική Ευρώπη διαγνώστηκαν με διαβήτη τύπου 1, τα υψηλότερα ποσοστά αναπηρίας ήταν σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, στην υποσαχάρια Αφρική και Ωκεανία.
Τι προκαλεί την αύξηση του διαβήτη τύπου 1
Θεωρείται ότι εμφανίζεται λόγω συνδυασμού γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.
1. Γενετική ευαλωτότητα: Ορισμένα γονίδια αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης της πάθησης
2. Aνοσιακή απόκριση: Ο διαβήτης τύπου 1 είναι αυτοάνοση νόσος
3. Περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως λοιμώξεις από ιους, πρώιμοι διατροφικοί παράγοντες ή έκθεση σε ορισμένα χημικά θα μπορούσαν να προκαλούν την αυτοάνοση διαδικασία σε ευάλωτους
4. Γεωγραφικοί παράγοντες: Η εμφάνιση διαβήτη τύπου 1 τείνει να είναι υψηλότερη σε χώρες μακριά από τον ισημερινό, που υποδεικνύει ότι η βιταμίνη D θα μπορούσε να παίζει ρόλο
5. Διατροφή στη βρεφική ηλικία: Πρώιμη έκθεση σε πρωτεΐνες αγελαδινού γάλακτος και ο χρόνος εισαγωγής δημητριακών και γλουτένης στη διατροφή μωρών, έχει μελετηθεί για τον πιθανό του ρόλο
6. Mικροβίωμα : Πρώιμες επιδράσεις στο εντερικό μικροβίωμα θα μπορούσαν να επηρεάζουν τη λειτουργία του ανοσοποιητκού συστήματος και την ανάπτυξη αυτοανοσίας
Μεταξύ των προκλήσεων που συνδέονται με την πάθηση, η πιο συνήθης είναι η δυσκολία διατήρησης υγιών επιπέδων σακχάρου
Η μελέτη έδειξε ότι άνθρωποι άνω των 65 ετων είχαν τη μεγαλύτερη δυσκολία να διατηρούν τα επίπεδα σακχάρου χαμηλά, μετά από περίοδο νηστείας
Όμως οι ερευνητές σημειώνουν, ότι αν και ακόμα υπάρχουν προκλήσεις όσον αφορά την ίση πρόσβαση στην περίθαλψη του διαβήτη, η βελτίωση στο προσδόκιμο επιβίωσης και στην ποιότητα ζωής είναι ενθαρρυντική.
Πηγές:
BMJ, https://www.iatronet.gr/article/126051/triplasiasthkan-oi-hlikiomenoi-me-diavhth-typoy-1-meleth
