Κάθε οικονομικό ή διοικητικό εμπόδιο, όπως οι δασμοί, μεταφράζεται σε αυξημένο κόστος παραγωγής και καθυστερήσεις στη διανομή. Οι αυξήσεις κόστους μεταφέρονται σταδιακά στους παρόχους Υγείας και, τελικά, στα δημόσια ταμεία ή στους ίδιους τους ασθενείς.
Οι ιατροτεχνολογικές λύσεις αποτελούν βασικό πυλώνα κάθε σύγχρονου συστήματος υγειονομικής περίθαλψης. Από τα απλά αναλώσιμα προϊόντα έως τις πλέον καινοτόμες διαγνωστικές ή θεραπευτικές τεχνολογίες, η συνεχής και απρόσκοπτη πρόσβαση σε αυτά τα μέσα είναι αναγκαία για την ασφάλεια των ασθενών, την αποτελεσματικότητα της φροντίδας και την αποδοτικότητα του συστήματος. Σε αυτό το πλαίσιο, η προοπτική επιβολής δασμών στις εισαγωγές ιατροτεχνολογικών προϊόντων και των βασικών τους εξαρτημάτων προκαλεί εύλογη ανησυχία τόσο στον κλάδο όσο και σε όσους ασχολούνται με τη δημόσια υγεία.
Η επιβολή δασμών επηρεάζει πρωτίστως το κόστος. Οι βιομηχανίες ιατρικής τεχνολογίας βασίζονται σε εξαιρετικά περίπλοκες και διασυνοριακές αλυσίδες εφοδιασμού. Οι πρώτες ύλες, τα εξαρτήματα και τα τελικά προϊόντα διακινούνται μεταξύ ηπείρων σε ένα περιβάλλον που απαιτεί ακρίβεια, ταχύτητα και συνέπεια. Κάθε οικονομικό ή διοικητικό εμπόδιο, όπως οι δασμοί, μεταφράζεται σε αυξημένο κόστος παραγωγής και καθυστερήσεις στη διανομή.
Αυτές οι αυξήσεις κόστους, μάλιστα, δεν περιορίζονται στον παραγωγικό τομέα. Μεταφέρονται σταδιακά στους παρόχους Υγείας και, τελικά, στα δημόσια ταμεία ή στους ίδιους τους ασθενείς.
Σε ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον όπου τα συστήματα Υγείας βρίσκονται ήδη υπό έντονη πίεση -είτε λόγω γήρανσης του πληθυσμού είτε λόγω ελλείψεων προσωπικού-, τέτοιες επιβαρύνσεις έχουν πραγματικό αντίκτυπο στη δυνατότητα παροχής έγκαιρης και ποιοτικής φροντίδας.
Παράλληλα, οι δασμοί μπορούν να επηρεάσουν και τη διαθεσιμότητα τεχνολογιών. Οποιοδήποτε εμπόδιο στη διακίνηση των προϊόντων οδηγεί σε καθυστερήσεις, μειωμένη διαθεσιμότητα και συχνά σε απώλεια θεραπευτικών ευκαιριών. Για παράδειγμα, ένα κρίσιμο εξάρτημα για διαγνωστικό εξοπλισμό που καθυστερεί στο τελωνείο μπορεί να προκαλέσει αναβολές σε διαγνώσεις, σε θεραπείες ή σε χειρουργικές επεμβάσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η καθυστέρηση αυτή μπορεί να έχει άμεσο αντίκτυπο στην πορεία της υγείας του ασθενούς.
Δεν μπορούμε επίσης να αγνοήσουμε τις επιπτώσεις στην καινοτομία.
Οι επιχειρήσεις του κλάδου ιατρικής τεχνολογίας λειτουργούν σε ένα περιβάλλον υψηλού ανταγωνισμού και έντονων επενδύσεων σε έρευνα και ανάπτυξη (R&D). Όταν αυξάνεται το κόστος λόγω δασμών, περιορίζονται οι διαθέσιμοι πόροι για R&D, αναβάλλονται έργα και μειώνεται η ευελιξία για πειραματισμό με νέα υλικά ή τεχνικές. Αυτό, μακροπρόθεσμα, μειώνει τη δυναμική της τεχνολογικής εξέλιξης στον τομέα της Υγείας.
Σε ένα τόσο ευαίσθητο πεδίο όσο η Υγεία, η ανάγκη για σταθερότητα, προβλεψιμότητα και συνεργασία είναι κρίσιμη. Η ευρωπαϊκή στρατηγική για την υγειονομική ασφάλεια και την τεχνολογική ανθεκτικότητα δεν μπορεί να οικοδομηθεί σε ένα περιβάλλον δασμολογικής αβεβαιότητας. Οι αρμόδιοι φορείς καλούνται να αξιολογήσουν συνολικά τον αντίκτυπο τέτοιων μέτρων, όχι μόνο από εμπορική σκοπιά, αλλά και από κοινωνική και λειτουργική.
Η εξαίρεση των ιατροτεχνολογικών προϊόντων από τα προτεινόμενα αντίμετρα δεν αποτελεί έκτακτο μέτρο, αλλά μια πράξη ευθυκρισίας.
Διασφαλίζει την αδιάλειπτη παροχή φροντίδας στους ασθενείς, προστατεύει τη βιωσιμότητα του κλάδου και διατηρεί ενεργή τη δυνατότητα της Ευρώπης να πρωτοστατεί στον χώρο της υγειονομικής καινοτομίας.
Σε τελική ανάλυση, δεν πρόκειται μόνο για προϊόντα. Πρόκειται για ανθρώπινες ζωές, για λύσεις που καθημερινά συμβάλλουν στη διάγνωση, τη θεραπεία και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής εκατομμυρίων ασθενών. Και αυτές οι λύσεις αξίζουν το κατάλληλο περιβάλλον για να φτάνουν εκεί που χρειάζονται, όταν χρειάζονται -χωρίς περιττά εμπόδια.
Γράφει ο Δημήτρης Νίκας, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος Medtronic Hellas, πρόεδρος ΔΣ του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Ιατρικών και Βιοτεχνολογικών Προϊόντων (ΣΕΙΒ)
