Τρίτο καλοκαίρι πανδημίας και όλοι αναρωτιόμαστε πως θα εξελιχθεί η πορεία της πανδημίας και πως ανταποκρίνονται τα υπάρχοντα θεραπευτικά μέτρα στις παραλλαγές που αναδύονται. Από πρόσφατες μελέτες για τις υποπαραλλαγές της όμικρον BA.2.12.1, BA.4 και BA.5 ξέρουμε πως καταρχάς παρουσιάζουν υψηλότερη μεταδοτικότητα σε σχέση με την BA.2. Αυτό όμως που είναι επίσης πολύ σημαντικό και απαιτεί άμεση διερεύνηση είναι η ικανότητα ανοσοδιαφυγής των νέων παραλλαγών.
Πρόσφατη δημοσίευση περιγράφει πως οι παραλλαγές BA.2.12.1, BA.4, BA.5 παρουσιάζουν συγκρίσιμη ικανότητα δέσμευσης του υποδοχέα ACE2 με την παραλλαγή BA.2 (doi.org/10.1038/s41586-022-04980-y). Για να εξετάσουν την αποτελεσματικότητα των εμβολιασμών, για την ανάλυση χρησιμοποιήθηκε πλάσμα αίματος μετά από εμβολιασμό με 3 δόσεις εμβολίου. Είδαν πως οι παραλλαγές BA.2.12.1/BA.4/BA.5 δείχνουν να ανοσοδιαφεύγουν περισσότερο από την προηγούμενη παραλλαγή BA.2. Επιπρόσθετα οι υποπαραλλαγές αυτές έχουν μεγαλύτερη ικανότητα ανοσοδιαφυγής και μετά από λοίμωξη με BA.1 μετά τον εμβολιασμό.
Όσον αφορά τα υπάρχοντα θεραπευτικά μέσα, η μελέτη έδειξε πως αντισώματα Bebtelovimab (της εταιρείας Lilly) και Cilgavimab (της AstraZeneca) μπορούν να εξουδετερώσουν αποτελεσματικά τις υποπαραλλαγές BA.2.12.1 και BA.4/BA.5.
Ανέφερα ενδεικτικά κάποια από τα αποτελέσματα της μελέτης για να εξηγήσω πως τα στοιχεία αυτά υποδεικνύουν ότι οι μεταλλάξεις της όμικρον δημιουργούν πρόβλημα στην ανοσοπροστασία που έχουμε αποκτήσει. Ακόμα και μετά από εμβολιασμό και μετά από λοίμωξη με BA.1 όπως φαίνεται.
Αυτό υποδηλώνει πως τα ενισχυτικά εμβόλια που βασίστηκαν στην BA.1 ενδέχεται να μην επιτύχουν την προστασία ευρέου φάσματος που χρειαζόμαστε έναντι των νέων παραλλαγών της όμικρον.
Άρα τι πρέπει να γίνει;
Πρέπει απλά οι εταιρίες να πείσουν ότι τα εμβόλια τους είναι πολύ καλύτερα από τα υπάρχοντα για ΒΑ.4 και ΒΑ5 και όχι μόνο για τις υποπαραλλαγές ΒΑ.1 και ΒΑ.2 που σε λίγο δεν θα μας απασχολούν.
Oι κυβερνήσεις πιέζονται να κάνουν προαγορές. Αλλά ας μείνουμε σε αυτό το σημείο των προαγορών για λίγο.
Αφού τα νέα εμβόλια βασίζονται σε υπάρχουσες τεχνολογίες και επί της ουσίας αφορούν μικρές τροποποιήσεις υπαρχόντων, που επιδοτήθηκαν αδρά- σε ερευνητικό επίπεδο- από κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμούς, τότε θα πρέπει οι τιμές τους να είναι αισθητά χαμηλότερες των υπαρχόντων.
Άρα τα νέα, επικαιροποιημένα εμβόλια πρέπει να τηρούν δυο προϋποθέσεις:
Να είναι και καλύτερα και φθηνότερα.
Επιμέλεια: Ηλίας Μόσιαλος, Καθηγητής της Πολιτικής της Υγείας, κάτοχος της έδρας Brian-Abel Smith, στη Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου, Καθηγητής Πολιτικής και Διοίκησης της Υγείας στην Ιατρική Σχολή (Department of Cancer and Surgery) του Imperial College London και συν-διευθυντής του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τα Συστήματα και τις Πολιτικές Υγείας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας