Σε αυτήν την πολυεθνική, πολυκεντρική, κλινική μελέτη φάσης 4 σε 42 νοσοκομεία συμμετείχαν ενήλικες ασθενείς με συμπτωματική πνευμονική εμβολή ενδιάμεσου κινδύνου, με ή χωρίς θρόμβωση εν τω βάθει φλέβας. Οι ασθενείς έλαβαν παρεντερικά μικρού μοριακού βάρους ή μη κλασματοποιημένη ηπαρίνη για 72 ώρες μετά τη διάγνωση της πνευμονικής εμβολής πριν μεταβούν σε από του στόματος dabigatran 150 mg δύο φορές ημερησίως. Το κύριο αποτέλεσμα ήταν επαναλαμβανόμενη συμπτωματική φλεβική θρομβοεμβολή ή θάνατος που σχετίζεται με πνευμονική εμβολή εντός 6 μηνών. Μεταξύ 2016 και 2019, εξετάστηκαν 1418 ασθενείς με πνευμονική εμβολή, εκ των οποίων 402 ασθενείς συμπεριλήφθηκαν στην intention-to-treat ανάλυση (η μέση ηλικία ήταν 69,5 έτη 192 [48%] ήταν γυναίκες και 210 [52%] ήταν άνδρες). Η μέση παρακολούθηση follow-up ήταν 217 ημέρες. Το κύριο αποτέλεσμα εμφανίστηκε σε επτά ασθενείς (2% ), με όλα τα συμβάντα να συμβαίνουν σε εκείνους με ενδιάμεσο-υψηλό κίνδυνο πνευμονικής εμβολής. Στους 6 μήνες, 11 από 402 ασθενείς (3%) είχαν τουλάχιστον ένα μείζον αιμορραγικό συμβάν και 16 ασθενείς (4%) είχαν τουλάχιστον ένα κλινικά σχετικό μη μείζον αιμορραγικό συμβάν και η μόνη θανατηφόρα αιμορραγία συνέβη σε έναν ασθενή (<1%) προ της μετάβασης στο dabigatran. Συμπεραίνεται ότι μια στρατηγική πρώιμης μετάβασης από ηπαρίνη σε dabigatran ήταν αποτελεσματική και ασφαλής σε ασθενείς με πνευμονική εμβολή ενδιάμεσου κινδύνου. Τα αποτελέσματά μπορεί να βοηθήσουν στη βελτίωση των κατευθυντήριων οδηγιών για την αρχική θεραπεία της οξείας πνευμονικής εμβολής ενδιάμεσου κινδύνου, τη βελτιστοποίηση της χρήσης των πόρων και την αποφυγή παρατεταμένης νοσηλείας.
Άρθρο: Early switch to oral anticoagulation in patients with acute intermediate-risk pulmonary embolism (PEITHO-2): a multinational, multicentre, single-arm, phase 4 trial https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34363769/