Το olpasiran είναι ένα μικρό παρεμβαλόμενο RNA (siRNA) που εμποδίζει τη σύνθεση της λιποπρωτεΐνης (α) [Lp(a)]. Η μελέτη OCEAN(a)-DOSE αξιολόγησε την επίδραση διαφορετικών δοσολογικών σχημάτων του olpasiran στα επίπεδα της Lp(a) για συνολικά 36 εβδομάδες θεραπείας. Στην παρούσα ανάλυση εκτιμήθηκε το χρονικό διάστημα για την επάνοδο των επιπέδων της Lp(a) στην αρχική τους τιμή μετά τη διακοπή της θεραπείας καθώς και η μακροπρόθεσμη ασφάλεια της αγωγής. Συμμετείχαν 276 ασθενείς με συνολική παρακολούθηση 86 εβδομάδων κατά μέσο όρο (τουλάχιστον 24 επιπλέον εβδομάδες μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας). Για τους συμμετέχοντες που έλαβαν δόση 75 mg olpasiran κάθε 12 εβδομάδες η μεταβολή της Lp(a) από τα αρχικά επίπεδα ήταν -76,2%, -53,0%, -44,0%, και -27,9% σε 60, 72, 84 και 96 εβδομάδες αντίστοιχα (p < 0,001). Η αντίστοιχη μεταβολή για συμμετέχοντες που έλαβαν τη μέγιστη δόση των 225 mg ήταν -84,4%, -61,6%, -52,2% και -36,4%. Οι ερευνητές συμπεραίνουν ότι το olpasiran αποτελεί έναν ισχυρό αναστολέα σύνθεσης της Lp(a) με παρατεταμένη δράση που οδηγεί σε μείωση των επιπέδων της κατά 40-50% περίπου ένα έτος μετά τη διακοπή της θεραπείας.
Άρθρο:
(O’Donoghue ML, Rosenson RS, López JAG, et al. J Am Coll Cardiol. 2024;84:790-797)
Επιμέλεια:
Χ. Μιχαλακέας, Καρδιολόγος,
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών,
Επιστημονικός Συνεργάτης Β’ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής,
Π.Γ.Ν.«Αττικόν»
Λ. Ραλλίδης, Καθηγητής Καρδιολογίας,
Β΄ Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική,
Π.Γ.Ν. «Αττικόν»
Πηγή: https://eelia.gr/