Τα νέα εμβόλια που κυκλοφορούν παρασκευάζονται με το προϊόν των εκτρώσεων;
Ας δούμε τι ισχύει .
Μερικά εμβόλια, για την ανάπτυξή τους (κατά την εργαστηριακή έρευνα) ή και για την παραγωγή τους, χρησιμοποιούν ανθρώπινα κύτταρα που αρχικά απομονώθηκαν από εμβρυικό ιστό.
Τα εμβρυικά αυτά κύτταρα καλλιεργούνται ευρέως σε ΟΛΑ τα Εργαστήρια βασικής έρευνας, σε όλο τον κόσμο.
Χρησιμοποιούνται δε σε ένα πλήθος πειραματικών προσεγγίσεων, από τη μελέτη βασικών κυτταρικών λειτουργιών, τη δοκιμή φαρμάκων, αλλά και την έρευνα και την παραγωγή νέων εμβολίων.
Ιστορικά, εμβρυικές κυτταρικές σειρές πρωτοκαλλιεργήθηκαν τις δεκαετίες του 60 και του 70.
O σκοπός της απομόνωσης και της καλλιέργειας, αρχικά, δεν είχε καμία σχέση με την ανάπτυξη ή την παραγωγή εμβολίων.
Χρησιμοποιήθηκαν όμως τελικά και στην παραγωγή εμβολίων, όπως αυτό της ηπατίτιδας Α, της ερυθράς και της λύσσας.
Οι εμβρυικές κυτταρικές σειρές που χρησιμοποιήθηκαν, είτε στα προκαταρκτικά στάδια της έρευνας για τα εμβόλια COVID, είτε είναι πιθανόν να χρησιμοποιηθούν στην παραγωγή εμβολίων COVID είναι οι:
● HEK-293: μία κυτταρική σειρά που απομονώθηκε από νεφρό εμβρύου μετά από νόμιμη έκτρωση το 1972
● PER.C6: μία κυτταρική σειρά από αμφιβληστροειδή εμβρύου μετά από νόμιμη έκτρωση το 1985.
Συνεπώς, κάθε έρευνα ή παρασκευή εμβολίου που εμπλέκει τις δύο αυτές ιστορικές κυτταρικές σειρές, ΔΕΝ απαιτεί υλικό από καινούριες εκτρώσεις.
Για την ανάπτυξη και τη βιομηχανική παραγωγή μερικών εμβολίων, η φαρμακευτική βιομηχανία προτιμάει να χρησιμοποιεί ανθρώπινες κυτταρικές σειρές και όχι κυτταρικές σειρές άλλων ειδών για τρείς βασικά λόγους:
1) Οι ιοί πρέπει να πολλαπλασιαστούν και για να πολλαπλασιαστούν χρειάζονται κύτταρα, μέσα στα οποία πρέπει να εισέλθουν. Οι ιοί που μολύνουν ανθρώπους μεγαλώνουν σε ανθρώπινα κύτταρα και όχι σε κύτταρα άλλων ζώων. 2) Τα Εμβρυικά κύτταρα μπορούν να πολλαπλασιάζονται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σε σχέση με άλλους κυτταρικούς τύπους και 3) Τα εμβρυικά κύτταρα μπορούν να αποθηκευτούν για δεκάδες χρόνια σε χαμηλές θερμοκρασίες και να επαναχρησιμοποιηθούν.
Τα εμβόλια mRNA έναντι της COVID-19, δεν απαιτούν τη χρήση εμβρυικών κυτταρικών σειρών με σκοπό την μαζική παραγωγή του εμβολίου. Στα πρώιμα όμως στάδια της έρευνας και της ανάπτυξης αυτών των εμβολίων, προφανώς και χρησιμοποιήθηκαν, όπως ήταν λογικό και απαραίτητο να γίνει, με σκοπό να αποδειχθεί η δυνατότητα τα ανθρώπινα κύτταρα να προσλαμβάνουν το εξωγενές RNA το επικαλυπτόμενο με λιπίδια και περαιτέρω, η ικανότητά τους να παράγουν τελικά την πρωτεΐνη – ακίδα της επιφάνειας του ιού. Πώς αλλιώς θα είχαμε δεδομένα πως το εμβόλιο πράγματι δουλεύει, πριν πάμε στα πειραματόζωα και μετά στις κλινικές δοκιμές;
Παρόλα αυτά, στους συντηρητικούς θρησκευόμενους κύκλους των ΗΠΑ, η συζήτηση παρεκτράπηκε, πέρασε στην Ευρώπη και από εκεί στην Ελλάδα. Το Βατικανό πράγματι αντέδρασε, πριν την κυκλοφορία των δύο εγκεκριμένων εμβολίων.
Ο Brian Kane, διευθυντής Ηθικής της Catholic Health Association των ΗΠΑ, ξεκαθάρισε πως, με «όρους ηθικής, σχετικά με τη χρήση εμβρύων – προϊόντων εκτρώσεων από φαρμακευτικές εταιρίες, ένα θέμα που μας ενδιαφέρει και θα έπρεπε να απασχολεί όλους, τα εμβόλια της Pfizer και της MODERNA που πρόκειται να κυκλοφορήσουν, δεν έχουν ούτε κατά διάνοια σχέση με αυτό το ηθικό ζήτημα».
Στην Ελλάδα μπορούμε βέβαια να συζητάμε ό,τι θέλουμε, όπως θέλουμε, όποτε θέλουμε και ο καθείς να λέει το μακρύ του και το κοντό του.
Επιμέλεια: Ιωάννης Σαϊνης, Κέντρο Βιοτραπεζας Καρκινικών Κυττάρων (UICBC), Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό (ΕΕΔΙΠ)