Η ινομυαλγία έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας. Προσβάλλει κυρίως γυναίκες. Χαρακτηρίζεται από επίμονο, διάχυτο μυοσκελετικό πόνο και ευαισθησία. Συνοδεύεται από μία σειρά άλλων συμπτωμάτων όπως διαταραχές του ύπνου, κόπωση και συναισθηματική δυσλειτουργία.
Επιδημιολογία
- Επηρεάζει 2-10% του πληθυσμού ανεξαρτήτως φυλής ή ηλικίας
- Είναι 7 φορές πιο συχνή σε γυναίκες παρά σε άντρες
- Επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς καθώς και τις καθημερινές του δραστηριότητες
Κλινική εικόνα
- Η ινομυαλγία έχει σταδιακή ή μετατραυματική εμφάνιση
- Ο πόνος περιγράφεται ως ένα επίμονο, διάχυτο, βαθύ αίσθημα στους μύες και συνήθως είναι συνεχής
- Τα κλινικά συμπτώματα που σχετίζονται με την ινομυαλγία περιλαμβάνουν συναισθηματική δυσλειτουργία, γνωστικά ελλείμματα, απώλεια βραχυπρόθεσμης μνήμης, πονοκέφαλο και κούραση κατά τη διάρκεια της ημέρας που ομοιάζει σωματική κόπωση
- Ένα σύνολο κλινικών καταστάσεων συμβαίνουν συχνότερα σε ασθενείς με ινομυαλγία (συνοδά νοσήματα):
- Κατάθλιψη
- Άγχος
- Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (IBS)
- Κόπωση (συμπεριλαμβανομένου του συνδρόμου της χρόνιας κόπωσης)
- Διαταραχές του ύπνου
- Δυσμηνόρροια, διάμεση κυστίτιδα και άλλες ρευματικές παθήσεις
- Οι ασθενείς με ινομυαλγία παρουσιάζουν διαταραχές των αντιδράσεων στα επώδυνα ερεθίσματα:
- Υπερευαισθησία στα επώδυνα ερεθίσματα
- Χαμηλότερο όριο αίσθησης πόνου σε θερμικά, μηχανικά, ηλεκτρικά και χημικά ερεθίσματα
- Μεγαλύτερη αισθητικότητα σε ένα ερέθισμα πόνου που επαναλαμβάνεται
- Μεγαλύτερη ένταση και διάρκεια πόνου μετά από την έγχυση υπέρτονου φυσιολογικού ορού
Διαγνωστικά κριτήρια
Τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται σήμερα για τη διάγνωση της ινομυαλγίας έχουν οριστεί από το Αμερικανικό Κολέγιο της Επιτροπής Ρευματολογίας το 1990:
- Ιστορικό διάχυτου πόνου (στο σώμα και τα τέσσερα άκρα) διάρκειας τουλάχιστον τριών μηνών
- Ευαισθησία στην ψηλάφηση σε τουλάχιστον 11 από τα 18 σημεία ευαισθησίας (εικόνα)
Διάγνωση και Θεραπεία
- Η ινομυαλγία μπορεί να προκαλέσει σοβαρή αναπηρία και να μειώσει έτσι δραστικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Η πλήρης υποχώρηση των συμπτωμάτων είναι εξαιρετικά απίθανη, πάντως η κατάλληλη θεραπεία μπορεί να έχει ικανοποιητικά αποτελέσματα.
- Η διαχείριση της ινομυαλγίας περιλαμβάνει:
- Εκπαίδευση του ασθενούς και της οικογένειάς του πάνω στη νόσο
- Ενθάρρυνση του ασθενούς να αναλάβει ενεργό ρόλο στη θεραπεία του
- Ψυχολογική και ψυχιατρική υποστήριξη
- Φυσιοθεραπεία, κυρίως με ένα πρόγραμμα αερόβιας άσκησης σε συνδυασμό με μασάζ ή TENS
- Τα ακόλουθα φάρμακα έχουν αποδειχθεί αρκετά χρήσιμα στη θεραπεία της νόσου:
- Χαμηλή δόση τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών (αμιτριπτυλίνη)
- Διπλοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης-νορεπινεφρίνης
- Εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης
- Αντιεπιληπτικά φάρμακα (γκαμπαπεντίνη, πρεγκαμπαλίνη)
- Τακτική παρακολούθηση από γιατρό
Αρκετές παθήσεις μπορεί να έχουν ως σύμπτωμα πόνο σε διάφορες περιοχές του σώματος, επομένως ο γιατρός σας ίσως σας ζητήσει να κάνετε εξετάσεις αίματος ή ακτινογραφία για να τις αποκλείσει από τη διαφορική διάγνωση. Οι ασθένειες αυτές περιλαμβάνουν:
- Χαμηλά επίπεδα ορμονών του θυρεοειδούς (υποθυρεοειδισμός)
- Ανεπάρκεια Βιταμίνης D
- Αρθρίτιδα
- Σύνδρομο χρόνιας κόπωσης
- Κατάθλιψη
- Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου
- Συστηματικό Ερυθηματώδη Λύκο
- Νόσους του παραθυρεοειδούς
- Μυϊκές νόσους
- Οστικές νόσους
- Αυξημένα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα (υπερασβεστιαιμία)
- Λοιμώδη νοσήματα
- Καρκίνο
Επιμέλεια: Αντώνιος Δημητρακόπουλος MD, PhD, Ειδικός Παθολόγος Διευθυντής Γ’ Παθολογικής Κλινικής Ερρίκος Ντυνάν HC, ΕΔΙΠ Παθολογίας-Ανοσολογίας Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ