Η μακροχρόνια αγωγή με κλοπιδογρέλη σε ασθενείς με στεφανιαία ενδοπρόθεση, σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών συμβάντων ή αιμορραγίας σε σύγκριση με την ασπιρίνη: Η μελέτη HOST-EXAM

Στη μελέτη HOST-EXAM, 5.438 ασθενείς υπό διπλή αντιαιμοπεταλιακή αγωγή χωρίς κλινικά συμβάντα για 12±6 μήνες μετά από διαδερμική στεφανιαία παρέμβαση με τοποθέτηση ενδοπρόθεσης τυχαιοποιήθηκαν να λάβουν κλοπιδογρέλη 75 mg μία φορά την ημέρα (2.431 ασθενείς) ή ασπιρίνη 100 mg μία φορά την ημέρα (2.286 ασθενείς) από τον Μάρτιο 2014 έως τον Μάιο 2018. Κατά τη διάρκεια της εκτεταμένης περιόδου παρακολούθησης αναλύθηκαν το πρωτεύον συνδυαστικό καταληκτικό σημείο (θάνατος από κάθε αιτία, μη θανατηφόρο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, επανεισαγωγή λόγω νέου οξέος στεφανιαίου συνδρόμου και αιμορραγία τύπου 3 ή μεγαλύτερης κατά BARC-Bleeding Academic Research Consortium), το δευτερεύον καταληκτικό σημείο που αφορά την παρουσία θρομβωτικού επεισοδίου (καρδιακός θάνατος, μη θανατηφόρο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, επανεισαγωγή που αποδίδεται σε οξύ στεφανιαίο σύνδρομο, επιβεβαιωμένη ή πιθανή θρόμβωση της ενδοπρόθεσης) και το δευτερογενές καταληκτικό σημείο  που αφορά την εμφάνιση αιμορραγίας (αιμορραγία τύπου 2 ή μεγαλύτερη κατά BARC). Κατά τη διάρκεια διάμεσης παρακολούθησης 5,8 ετών (4,8–6,2 έτη) το πρωτογενές καταληκτικό σημείο παρατηρήθηκε σε ποσοστό 12,8% και 16,9% στις ομάδες κλοπιδογρέλης και ασπιρίνης, αντίστοιχα (HR:0,74 [95% CI: 0,63–0,86], Ρ<0,001). Στην ομάδα της κλοπιδογρέλης παρατηρήθηκε σημαντικά χαμηλότερος κίνδυνος εμφάνισης τόσο θρομβωτικού επεισοδίου (7,9% έναντι 11,9%, HR: 0,66 [95% CI:0,55–0,79]) όσο και αιμορραγίας (4,5% έναντι 6,1% HR:0,74 [95% CI:0,57–0,94]). Δεν παρατηρήθηκε στατιστικώς σημαντική διαφορά στη συχνότητα του θανάτου από όλες τις αιτίες μεταξύ των ομάδων (6,2% έναντι 6,0%, HR: 1,04 [95% CI:0,82–1,31], P=0,742). Συμπερασματικά, η μονοθεραπεία με κλοπιδογρέλη σε ασθενείς με στεφανιαία ενδοπρόθεση, μετά την ολοκλήρωση της διπλής αντιαιμοπεταλιακής αγωγής σχετίζεται με μικρότερο κίνδυνο θρομβωτικών ή αιμορραγικών επεισοδίων σε σύγκριση με την ασπιρίνη και το όφελος αυτό διατηρείται για διάστημα τουλάχιστον 5 ετών.

Άρθρο: Aspirin Versus Clopidogrel for Long-Term Maintenance Monotherapy After Percutaneous Coronary Intervention: The HOST-EXAM Extended Study  https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/CIRCULATIONAHA.122.062770

Πηγή: http://www.imetha.gr/

Περισσότερα Άρθρα

Σχετικά Άρθρα

Νέες Δημοσιεύσεις

Μελέτη: Αντιβιοτικά βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα να εντοπίσει τα καρκινικά κύτταρα

Μια ομάδα αντιβιοτικών δρα με διαφορετικό τρόπο από τις τρέχουσες ανοσοθεραπείες που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του καρκίνου. Τα καρκινικά κύτταρα έχουν την ιδιότητα να διαφεύγουν από...

Τουλάχιστον τέσσερα χρόνια θα χρειαστούν για να γίνει πραγματικότητα η Ευρωπαϊκή Κάρτα Αναπηρίας

Τουλάχιστον τέσσερα χρόνια θα χρειαστούν για να γίνει πραγματικότητα η Ευρωπαϊκή Κάρτα Αναπηρίας, η οποία θα εξασφαλίζει στα άτομα με αναπηρία κοινά δικαιώματα στις...

Ραγδαία αύξηση παρουσιάζουν οι άνθρωποι που εκδηλώνουν κολπική μαρμαρυγή

Τα ευρήματα νέας πληθυσμιακής μελέτης. Ποιες είναι οι σημαντικότερες επιπλοκές της. Ραγδαία αύξηση παρουσιάζουν οι άνθρωποι που εκδηλώνουν κολπική μαρμαρυγή – μια επικίνδυνη καρδιακή αρρυθμία...

Ετικέτες