Μία νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ υποστηρίζει ότι η φυσική άσκηση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2, ακόμα και σε ασθενείς με γενετική επιβάρυνση για την εμφάνιση της νόσου. Οι παρατηρήσεις της έρευνας που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό British Journal of Sports Medicine πρακτικά αναδεικνύουν τη χρησιμότητα της φυσικής άσκησης ως προσέγγιση πρόληψης για το διαβήτη.
Στην έρευνα συμμετείχαν συνολικά 59.325 ενήλικες από τη βάση δεδομένων UK Biobank, οι οποίοι φορούσαν μετρητές δραστηριότητας στον καρπό τους. Οι επιστήμονες παρακολούθησαν την πορεία των παραπάνω εθελοντών για ένα διάστημα σχεδόν 7 ετών. Στις αναλύσεις τους, οι επιστήμονες έλαβαν επίσης υπόψη αν οι ασθενείς είχαν γονίδια που αυξάνουν τον κίνδυνο διάγνωσης με διαβήτη τύπου 2. Όπως παρατήρησε η ομάδα, οι εθελοντές με γενετική προδιάθεση που έκαναν τουλάχιστον 1 ώρα μέτριας ή έντονης άσκησης καθημερινά είχαν περίπου 74% μειωμένο κίνδυνο να παρουσιάσουν διαβήτη τύπου 2 σε σχέση με αυτούς που έκαναν λιγότερο από 5 λεπτά άσκηση την ημέρα.
Ωστόσο, η σημαντικότερη παρατήρηση της έρευνας ήταν ότι ακόμα και οι εθελοντές που είχαν γενετική επιβάρυνση ήταν δυνατό να περιορίσουν τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 μέσω της άσκησης. Μάλιστα, οι ασθενείς με τον υψηλότερο γενετικό κίνδυνο που έκαναν την περισσότερη άσκηση είχαν τελικά χαμηλότερο κίνδυνο διαβήτη σε σχέση με αυτούς που δεν είχαν γενετική επιβάρυνση αλλά έκαναν καθιστική ζωή.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης, παρά το γεγονός ότι τα γονίδια αποτελούν μη τροποποιήσιμο παράγοντα κινδύνου, υπάρχουν προσεγγίσεις που μας βοηθούν να περιορίσουμε σε μεγάλο βαθμό τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2. Μία από αυτές τις προσεγγίσεις είναι η φυσική άσκηση, όπως υποστηρίζει η ομάδα της έρευνας.
Στις αναλύσεις τους, οι επιστήμονες θεώρησαν ως «μέτρια άσκηση» τις κινήσεις που προκαλούν εφίδωση ή αύξηση του ρυθμού της αναπνοής, όπως για παράδειγμα το γρήγορο περπάτημα. Έντονη άσκηση θεωρήθηκε το τρέξιμο και το ποδήλατο.
Ο διαβήτη αποτελεί σήμερα μία σημαντική απειλή για τη δημόσια υγεία καθώς υπάρχουν περισσότεροι από 540 εκατομμύρια ασθενείς που πάσχουν από τη νόσο σε παγκόσμιο επίπεδο.
Καταλήγοντας, οι επιστήμονες της μελέτης υποστήριξαν ότι ανεξαρτήτως γενετικής επιβάρυνσης είναι σημαντικό για όλους να ασκούνται τακτικά, καθώς η συνήθεια αυτή περιορίζει όχι μόνο τον κίνδυνο διαβήτη, αλλά και τον κίνδυνο για αρκετά άλλα χρόνια νοσήματα.
Επιμέλεια: Παναγιώτης Τσαπόγας MD