Η απώλεια της γεύσης ήταν πιο έντονη στις βαθμολογίες έντασης γλυκού και αλμυρού.
Έως τέσσερις εβδομάδες μπορεί να διαρκέσει η απώλεια όσφρησης και γεύσης σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια CoViD-19.
Η διάρκεια των συμπτωμάτων δεν σχετίζεται με το φύλο και την ηλικία, ενώ ρόλο διαδραματίζει και η πιθανή βλάβη του τριδύμου νεύρου.
Τα παραπάνω προκύπτουν, μεταξύ άλλων, από μελέτη Ελλήνων επιστημόνων, η οποία δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό “ORL”.
Τη μελέτη, που παρατίθεται πιο κάτω, υπογράφουν οι επιστήμονες της 2ης Πανεπιστημιακής ΩΡΛ κλινικής του “Παπαγεωργίου” Θεσσαλονίκης Ιορδάνης Κωνσταντινίδης και Ευαγγελία Τσακιροπούλου, της Πανεπιστημιακής ΩΡΛ κλινικής του νοσοκομείου “Αττικόν” Αλέξανδρος Δελίδης και Παύλος Μαραγκουδάκης, του ΕΟΔΥ Σπυρίδων Σαπουνάς και ο καθηγητής της 4ης Πανεπιστημιακής Παθολογικής κλινικής του νοσοκομείου “Αττικόν” Σωτήρης Τσιόδρας.
Η συντακτική ομάδα επισημαίνει ότι η πορεία της ανοσμίας σε ασθενείς με CoViD-19 δεν είναι ακόμη σαφώς γνωστή. Για να διερευνήσουν το φαινόμενο, αξιολόγησαν 79 ασθενείς με ήπια έως μέτρια νόσο, οι οποίοι ανάρρωναν κατ’ οίκον.
Τούς ζήτησαν να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο και τούς έδωσαν οδηγίες για το πώς να παρακολουθούν την εξέλιξη των δύο αισθήσεων πριν, κατά τη διάρκεια της λοίμωξης και 4 εβδομάδες μετά τη διάγνωση.
Οι ασθενείς υποβλήθηκαν, επίσης, σε τεστ για τον ιό στο σπίτι, κατά τη διάρκεια της λοίμωξης και 4 εβδομάδες αργότερα. Είχαν, δε, καθημερινή επικοινωνία με επαγγελματία Υγείας.
Από τους 79 συμμετέχοντες, οι 29 (36,7%) ανέφεραν απώλεια όσφρησης και οι 21 (27,8%) απώλεια γεύσης, χωρίς διαφορές μεταξύ των δύο φύλων.
Οι επιστήμονες παρατήρησαν πως υπήρξαν δύο τύποι ανάκτησης των αισθήσεων: μία γρήγορη, σχεδόν πλήρης ανάκτηση και μία πιο αργή και μερική.
Ηλικία
Από την ανάλυση των δεδομένων, βρήκαν πως ο τύπος ανάρρωσης δεν σχετίζεται με την ηλικία. Η απώλεια της γεύσης ήταν πιο έντονη στις βαθμολογίες έντασης γλυκού και αλμυρού.
Σε όλους τους συμμετέχοντες δόθηκε οδηγία να αξιολογήσουν την ένταση της οσφρητικής τους ικανότητας, ως απάντηση σε 5 συνήθεις οικιακές μυρωδιές: χυμό λεμονιού, ρίγανη, στιγμιαίο καφέ, οδοντόκρεμα και κόμμι μέντας.
Το εύρος της βαθμολογίας ήταν από “0” (χωρίς μυρωδιά) έως “100” (μυρωδιά ως συνήθως).
Οι πρώτες 3 οσμές επιλέχθηκαν ώστε να περιέχουν οσμές με μικρή ή καθόλου αίσθηση τριδύμου νεύρου, ενώ οι τελευταίες 2 θα μπορούσαν να προκαλέσουν μικτές αισθήσεις.
Οι ασθενείς μπορούσαν να μυρίσουν κάθε μυρωδιά όσο συχνά ήθελαν, χωρίς χρονικούς περιορισμούς.
Για βαθμολογίες έντασης της γευστικής λειτουργίας, χρησιμοποιήθηκαν 4 βασικοί τύποι ιδιοτήτων γεύσης: γλυκό, αλμυρό, ξινό και πικρό.
Γλυκό
Ζητήθηκε από τους ασθενείς να βάλουν στο στόμα τους μισό κουταλάκι του γλυκού κάθε γεύσης, να αναφέρουν την ποιότητα της γεύσης και στη συνέχεια να ξεπλένουν το στόμα τους με νερό.
Η βαθμολογία έντασης κυμαινόταν από “0” (χωρίς γεύση) έως “100” (κανονική αντίληψη).
Από τους 79 ασθενείς, οι 30 ανέφεραν χημειοαισθητικό έλλειμμα. Συγκεκριμένα, 21 παραπονέθηκαν για απώλεια μυρωδιάς και γεύσης, 8 ανέφεραν μόνο απώλεια μυρωδιάς και 1 ανέφερε μόνο απώλεια γεύσης.
Η κατανομή των φύλων ήταν 16 άνδρες και 14 γυναίκες ασθενείς, με μέσο όρο ηλικίας τα 30,7± έτη.
Αναφέρθηκε πλήρης ή σχεδόν πλήρης ανάρρωση από 19 ασθενείς, ενώ 11 ασθενείς ανέφεραν μερική ή καθόλου βελτίωση, παρουσιάζοντας ένα αργό μοτίβο ανάκαμψης.
Οι ασθενείς με αργό ρυθμό ανάρρωσης, είχαν χαμηλότερες επιδόσεις σε οσμές με ισχυρές τριδυμικές ενώσεις (κόμμι μέντας). Αυτό μπορεί να υποδηλώνει βλάβης του τριδύμου νεύρου στους κλινικούς φαινοτύπους της νόσου.
Επιπλέον Πληροφορίες
Μελέτη για ανοσμία σε ασθενείς με CoViD-19