Ο διαβήτης αποτελεί γνωστό παράγοντα κινδύνου για νεφρολιθίαση. Σε αυτή τη μελέτη μελετήθηκε η συσχέτιση μεταξύ νεφρολιθίασης και εμπαγλιφλοζίνης, χρησιμοποιώντας δεδομένα από τις υπάρχουσες τυχαιοποιημένες μελέτες.
Συγκεντρώθηκαν δεδομένα από 15 081 ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 οι οποίοι τυχαιοποιήθηκαν σε εμπαγλιφλοζίνη (n = 10 177) ή εικονικό φάρμακο (n = 4904) από 20 μελέτες φάσης I-IV, συμπεριλαμβανομένης της EMPA-REG OUTCOME. Η επίπτωση των συμβαμάτων νεφρολιθίασης εντοπίστηκε βάσει μιας προκαθορισμένης συλλογής MedRA όρων. Πραγματοποιήθηκε επίσης ανάλυση ευαισθησίας χρησιμοποιώντας έναν πιο περιορισμένο προσδιορισμό. Τα ποσοστά επίπτωσης (IRR) και τα όρια αξιοπιστίας (95% CIs) υπολογίστηκαν χρησιμοποιώντας την εκτίμηση σχετικού κινδύνου (relative risk estimate), διαστρωματωμένη ανά μελέτη.
Ο διάμεσος χρόνος έκθεσης στο φάρμακο ήταν 543 ημέρες για το εικονικό φάρμακο και 549 ημέρες για την εμπαγλιφλοζίνη. 183 ασθενείς είχαν ένα επεισόδιο ουρολιθίασης κατά το follow-up (placebo: 79, εμπαγλιφλοζίνη: 104), με την ετήσια επίπτωση να υπολογίζεται σε 1.01 έναντι 0.63 συμβάματα/100 ασθενοέτη στα αντίστοιχα γκρουπ. Ο σχετικός κίνδυνος ήταν 0.64 (95% CI, 0.48-0.86) υπέρ της εμπαγλιφλοζίνης. In the sensitivity analysis, the results were similar (IRR, 0.62 [95% CI, 0.45-0.85]). Παρόμοια ήταν τα αποτελέσματα και στην ανάλυση ευαισθησίας (IRR, 0.62 [95% CI, 0.45-0.85]).
Συμπερασματικά, σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο, η εμπαγλιφλοζίνη σχετίζεται με μείωση κατά 40% περίπου του κινδύνου για συμβάματα νεφρολιθίασης σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2. Οι μηχανισμοί είναι άγνωστοι, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν αλλαγές στο λιθογόνο προφίλ των ούρων. Στοχευμένες, τυχαιοποιημένες, προοπτικές μελέτες απαιτούνται για να επιβεβαιώσουν τα αποτελέσματα αυτά σε ασθενείς με, αλλά και χωρίς, διαβήτη τύπου.
Βιβλιογραφία: Balasubramanian P, Wanner C, Ferreira JP, et al. Empagliflozin and Decreased Risk of Nephrolithiasis: A Potential New Role for SGLT2 Inhibition? [published correction appears in J Clin Endocrinol Metab. 2022 Jun 09;:]. J Clin Endocrinol Metab. 2022;107(7):e3003-e3007. doi:10.1210/clinem/dgac154
Επιμέλεια:Κόρακας Εμμανουήλ
Πηγή: https://www.ede.gr/εμπαγλιφλοζίνη-και-μειωμένος-κίνδυν/