Το θέμα «Οι νοσηλευτές μας. Το μέλλον μας» αναδεικνύει το Διεθνές Συμβούλιο Νοσηλευτών με αφορμή τον εορτασμό της 12ης Μαΐου Διεθνούς Ημέρας Νοσηλευτών. Η ΠΟΕΔΗΝ με την σειρά της υπενθυμίζει τις δυσκολίες των νοσηλευτών κατά την άσκηση του καθήκοντός τους στην Ελλάδα.
Παγκόσμια εκστρατεία καθορίζει τη Νοσηλευτική του μέλλοντος ώστε να είναι διαχειρίσιμες οι παγκόσμιες προκλήσεις για την υγεία. Το δίδαγμα από την πανδημία εκτιμάται ότι πρέπει να «μεταφραστεί» σε δράσεις για την διασφάλιση καλύτερης παγκόσμιας Υγείας.
Με δεδομένο ότι ο νοσηλευτής αποτελεί σημαντικό πυλώνα στήριξης του συστήματος υγείας και παράγοντα φροντίδας και ανακούφισης για τον ασθενή χρειάζεται μέριμνα για τον ρόλο του σε ένα ασθενοκεντρικό σύστημα Υγείας, μέσω της επιμόρφωσης και για τις εξελίξεις της επιστήμης και της τεχνολογίας. Ειδικότερα, η πρόσφατη εμπειρία της πανδημίας COVID-19 κατέδειξε ότι οι νοσηλευτές «όχι μόνο ανταποκρίθηκαν πλήρως στις ανάγκες της πρωτοφανούς κρίσης Δημόσιας Υγείας, αλλά υπερέβησαν εαυτούς, ηγήθηκαν, καινοτόμησαν, επιτέλεσαν με απόλυτη επιτυχία το έργο τους και σε συνεργασία με το ιατρικό προσωπικό και όλους τους επαγγελματίες υγείας και εργαζόμενους στα Δημόσια Νοσοκομεία, συνετέλεσαν να πετύχει η χώρα κάτι αξιοθαύμαστο και καθόλου αυτονόητο: Να μείνει όρθιο το Εθνικό Σύστημα Υγείας και να μην καταρρεύσει, όπως συνέβη σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου, με συστήματα Υγείας πολύ πιο ισχυρά από το δικό μας».
Εγχώρια ζητήματα
Η ΠΟΕΔΗΝ υπενθυμίζει ότι η πλειοψηφία του νοσηλευτικού προσωπικού στη χώρα μας εργάζεται κάτω από αντίξοες συνθήκες. Το ΕΣΥ επιβαρύνθηκε με τις 12.000 και πλέον αποχωρήσεις νοσηλευτών από τα δημόσια νοσοκομεία τα τελευταία χρόνια, την συρρίκνωση του προσωπικού λόγω ελάχιστων προσλήψεων στα χρόνια της κρίσης. Τα βάρη πέφτουν στους εναπομείναντες εργαζόμενους που βιώνουν εξαντλητικούς ρυθμούς εργασίας και επαγγελματική εξουθένωση. Χαρακτηριστικό είναι ότι αντιστοιχούν 3,3 νοσηλευτές σε 1.000 κατοίκους στην Ελλάδα, ενώ η αντίστοιχη αναλογία στην Ε.Ε. είναι 8,4 νοσηλευτές/ 1.000 κατοίκους και ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ, είναι 9 νοσηλευτές/1.000 κατοίκους. Επίσης, το ποσοστό δυσαρέσκειας των νοσηλευτών από τις συνθήκες εργασίας στη χώρα μας είναι 56%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των Κάτω Χωρών είναι 11%. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, πολλοί, νέοι κυρίως, νοσηλευτές οδηγούνται στη μετανάστευση σε αναζήτηση καλύτερων οικονομικών συνθηκών και όρων διαβίωσης.
Παράπονο εκφράζεται ότι η Πολιτεία δεν αναγνώρισε την αυτοθυσία τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας και συνεπώς συνεχίζουν να διεκδικούμε:
- Την ένταξή τους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα
- Την αύξηση των μισθών που σε πολλές περιπτώσεις είναι ίσος ή και κατώτερος του κατώτατου μισθού του ανειδίκευτου εργάτη.
- Την μονιμοποίηση των συμβασιούχων.
- Ισχυρή Δημόσια Υγεία – Πρόνοια με επαρκή στελέχωση και χρηματοδότηση.