Νεότερες μελέτες κατέδειξαν ότι ασθενείς που λαμβάνουν συστηματικά αγωγή μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης και αποκλειστές των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης δεν επηρεάζονται αρνητικά την έκβαση όταν νοσούν με COVID-19.
Μάλιστα καταλήγουν οι ερευνητές ότι οι θεράποντες ιατροί θα πρέπει να συνεχίζουν τη θεραπεία με αναστολείς του συστήματος ρενίνης αγγειοτενσίνης αλδοστερόνης κατά τη διάρκεια της νοσηλείας ασθενών με COVID-19, με εξαίρεση τις περιπτώσεις που υπάρχει σαφής αντένδειξη για τη χορήγησή τους.
Οι ερευνητές αξιοποίησαν πειραματικά μοντέλα, τα οποία υποστηρίζουν ότι οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης (αΜΕΑ) και οι αποκλειστές των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης (ΑΥΑ) ενισχύουν την ποόσοτητα του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης 2 στις κυτταρικές μεμβράνες. Το εν λόγω ένζυμο φέρεται να αποτελεί υποδοχέα του SARS-CoV-2 και να διευκολύνει την είσοδό του ιού στο κύτταρο και την λοίμωξη από SARS-CoV-2.
Από το «μέτωπο» των κλινικών μελετών δεν προέκυψε ότι οι ασθενείς που ελάμβαναν αΜΕΑ ή ΑΥΑ παρουσίαζαν αυξημένο κίνδυνο λοίμωξης από SARS-CoV-2, βαρύτερη νόσο ή αυξημένη θνητότητα από COVID-19.
Ασάφεια επικρατούσε στα βιβλιογραφικά δεδομένα σχετικά με τη συνέχιση της θεραπείας με αΜΕΑ ή ΑΥΑ κατά τη διάρκεια νοσηλείας ασθενών με COVID-19 επηρέαζε αρνητικά την έκβαση των ασθενών αυτών.
Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ευστάθιος Μανιός και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) (https://mdimop.gr/covid19/), ανασκόπησαν τη βιβλιογραφία σχετικά με το θέμα αυτό.
Δύο νεότερες μελέτες οι οποίες ανακοινώθηκαν σε επιστημονικά περιοδικά υψηλού κύρους κατέδειξαν ότι η συνέχιση της θεραπείας (όπου δεν υπήρχε ιατρική αντένδειξη) με αΜΕΑ ή ΑΥΑ σε ασθενείς νοσηλευόμενους λόγω COVID-19 δεν επηρέασε την βαρύτητα και έκβαση της νόσου.
Η πρώτη μελέτη:
Σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν στο Journal of the American Medical Association, για 659 νοσηλευόμενους σε 29 νοσοκομεία της Βραζιλίας, ασθενείς που τυχαιοποιήθηκαν, με επιβεβαιωμένη ήπια ή μετρίου βαθμού COVID-19 λοίμωξη και ελάμβαναν αγωγή με αΜΕΑ ή ΑΥΑ πριν τη νοσηλεία τους, δεν υπήρχε στατιστικώς σημαντική διαφορά, ως προς τον αριθμό των ημερών που επιβίωσαν, στους ασθενείς που συνέχισαν την θεραπεία με αΜΕΑ ή ΑΥΑ (22.9 ημέρες) συγκριτικά με αυτούς που τη διέκοψαν (21.9 ημέρες).
Επιπλέον, κατά το διάστημα των 30 ημερών παρακολούθησης, οι δύο ομάδες ασθενών δεν διέφεραν σημαντικά ως προς την ολική θνητότητα, την καρδιαγγειακή θνητότητα και την κλινική επιδείνωση της λοίμωξης.
Δεύτερη μελέτη:
Από τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στο Lancet Respiratory Medicine, για τους 152 νοσηλευόμενους ασθενείς με COVID-19 από 20 νοσοκομεία σε 7 χώρες, οι οποίοι ελάμβαναν αγωγή με αΜΕΑ ή ΑΥΑ προ της εισαγωγής στο νοσοκομείο, η ανάλυση των δεδομένων κατέδειξε ότι οι ασθενείς που συνέχισαν να λαμβάνουν θεραπεία με αΜΕΑ δεν παρουσίασαν σημαντικές διαφορές ως προς το συνολικό score βαρύτητας της νόσου, την ανάγκη νοσηλείας σε μονάδα εντατικής θεραπείας και υποστήριξης με μηχανικό αερισμό και τη θνητότητα.
Σημειώνεται ότι οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν σε δύο ομάδες ανάλογα με το εάν θα συνέχιζαν ή διέκοπταν την αγωγή με αΜΕΑ ή ΑΥΑ και παρακολουθήθηκαν για 28 ημέρες.