Κατά την τελευταία δεκαετία, η διαδερμική αντικατάσταση της αορτικής βαλβίδας (TAVR) κατέχει όλο και υψηλότερη θέση στην αντιμετώπιση ασθενών με σοβαρή συμπτωματική στένωση της βαλβίδας.
Μελέτες που αφορούν μεγάλο αριθμό ασθενών καθώς και τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες, έχουν αποδείξει την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της TAVR σε σύγκριση με τη χειρουργική αντικατάσταση της αορτικής βαλβίδας.
Η TAVR έχει πλέον εγκριθεί σαν θεραπευτική επιλογή και για ασθενείς με σοβαρή συμπτωματική αορτική στένωση, ανεξάρτητα από το προφίλ του χειρουργικού κινδύνου.
Ωστόσο, σε όλες αυτές τις μελέτες, οι ασθενείς με δίπτυχη αορτική βαλβίδας είχαν εξαιρεθεί και ως εκ τούτου, τα δεδομένα για ασθενείς με δίπτυχη βαλβίδα είναι περιορισμένα.
Είναι γνωστό ότι η δίπτυχη αορτική βαλβίδα απαντά στο 1% με 2% του γενικού πληθυσμού και περίπου το 20% αυτών των ασθενών θα χρειαστεί παρέμβαση στην ενήλικη ζωή.
Η μελέτη που αναρτάται συνέκρινε την έκβαση ασθενών με δίπτυχη και τρίπτυχη αορτική που υποβλήθηκαν σε TAVR.
Τα δεδομένα ελήφθησαν από την Αμερικάνικη Θωρακοχειρουργική εταιρεία, Society of Thoracic Surgeons/American College of Cardiology TVT Registry, και αφορούσαν ασθενείς που υποβλήθηκαν σε TAVR με τις βαλβίδες Evolut R ή Evolut PRO. Οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν κλινικά και ηχοκαρδιογραφικά για 1 έτος.
Μεταξύ Ιουλίου 2015 και Σεπτεμβρίου 2018, συνολικά 932 ασθενείς με στένωση δίπτυχης αορτικής βαλβίδας υποβλήθηκαν σε TAVR με την αυτοεκπτυσσόμενη βαλβίδα Evolut R ή Evolut PRO. Αυτοί οι ασθενείς συγκρίθηκαν με μια ομάδα 26.154 ασθενών με στένωση τρίπτυχης αορτικής βαλβίδας που υποβλήθηκαν σε TAVR κατά την ίδια χρονική περίοδο.
Οι ασθενείς με δίπτυχη βαλβίδα ήταν νεότεροι, είχαν λιγότερες καρδιακές συννοσηρότητες και είχαν χαμηλότερο χειρουργικό κίνδυνο. (5,3 ± 4,2% έναντι 6,9 ± 4,8%, p <0,001).
Μετά από αναπροσαρμογή των παραπάνω χαρακτηριστικών των ασθενών παρατηρήθηκε ότι: Τα ποσοστά θνητότητας όλων των αιτιών σε 30 ημέρες (2,6% έναντι 1,7%, p ¼ 0,18) και 1 έτος (10,4% έναντι 12,1%, p ¼ 0,63), καθώς και το ποσοστό εγκεφαλικών επεισοδίων σε 30 ημέρες (3,4% έναντι 2,7%, p ¼ 0,41) και 1 έτος (3,9% έναντι 4,4%, p ¼ 0,93), ήταν συγκρίσιμα.
Η θνητότητα από κάθε αιτία, τα εγκεφαλικά επεισόδια και η λειτουργικότητα της βαλβίδας δεν διέφεραν στις 30 ημέρες ή το 1 έτος μεταξύ των δύο ομάδων.
Συμπέρασμα: Σε ασθενείς με αυξημένο χειρουργικό κίνδυνο και σοβαρού βαθμού συμπτωματική στένωση δίπτυχης αορτικής βαλβίδας, η διαδερμική αντικατάσταση της βαλβίδας είναι αποδεκτή, με καλή αιμοδυναμική συμπεριφορά και χαμηλά ποσοστά επιπλοκών.
Βιβλιογραφία:
Transcatheter Aortic Valve Replacement in Bicuspid Versus Tricuspid Aortic Valves From the STS/ACC TVT Registry
JACC Cardiovasc Interv. 2020 May 23;S1936 8798(20)30763-9.
doi: 10.1016/j.jcin.2020.03.022
Online ahead of print.