Από τα μέχρι τώρα στοιχεία προκύπτει ότι τα παιδιά δεν έχουν μεταξύ τους κάποια άμεση επιδημιολογική σχέση, ενώ κρούσματα έχουν απομονωθεί σε πολλές χώρες.
Τι συμπεραίνουμε από αυτό;
1) το αίτιο έχει ήδη πολύ μεγάλη εξάπλωση σε πολλές χώρες, δεν υπάρχει τρόπος να περιορισθεί η επέκτασή του καθότι ήδη θα βρίσκεται παντού
2) πρόκειται για σπάνια επιπλοκή μίας ευρύτατα διαδεδομένης νόσου, τα κρούσματα που βλέπουμε είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου
3) ο αριθμός των νέων διαγνώσεων θα αυξηθεί στις επόμενες ημέρες με καταγραφή ηπιότερων μορφών της νόσου καθότι τώρα υπάρχει εγρήγορση και οι ιατροί ψάχνουν επισταμένα για τις διαγνώσεις. Ο αριθμός αυτός δεν θα πρέπει να μας κάνει εντύπωση.
4) ο αριθμός των αναδρομικών διαγνώσεων θα αυξηθεί καθότι θα βρεθούν περιστατικά που δεν είχαν αποδοθεί αρχικά στο συγκεκριμένο αίτιο. Ο αριθμός αυτός δεν θα πρέπει να μας κάνει εντύπωση.
Κάποια στοιχεία σχετικά με το πιο πιθανό αίτιο, τον Αδενοϊό 41
Το πιο πιθανό αίτιο μέχρι στιγμής παραμένει ο Αδενοϊός 41, ένας ιός που έχει κυρίως συμπτώματα από το γαστρεντερικό και λιγότερο από το αναπνευστικό. Πρόκειται για παλιό και συχνό παθογόνο, παραθέτω link με δημοσίευση του 1984 που σε μελέτη 1 έτους περίπου το 8% των διαρροϊκών συνδρόμων των βρεφών οφειλόταν στους εντερικούς τύπους 40 και 41:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/6092424/
Οι Αδενοϊοί είναι ιοί DNA, είναι ιδιαίτερα μολυσματικοί και ανθεκτικοί στο περιβάλλον.
Δεν υπάρχει κάποια προληπτική ή ιδιαίτερη συμπτωματική θεραπεία, η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών θα περάσουν την ίωση ελαφριά.
Επιμέλεια: Γκίκας Μαγιορκίνης, Επίκουρος Καθηγητής Υγιεινής και Επιδημιολογίας στο Τμήμα Υγιεινής, Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών