Οι ασθενείς της μελέτης PEGASUS-TIMI 54 είχαν υποστεί οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (ΟΕΜ) 1 έως 3 χρόνια πριν και τυχαιοποιήθηκαν 1: 1: 1 σε χορήγηση τικαγρελόρης 60 ή 90 mgBID ή εικονικού φαρμάκου. Το κύριο τελικό σημείο ήταν μια σύνθετη έκβαση καρδιαγγειακού θανάτου, ΟΕΜ ή ισχαιμικού αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου (ΑΕΕ) (μείζονα καρδιαγγειακά συμβάντα). Η θρόμβωση του stent αξιολογήθηκε προοπτικά (ορισμός της AcademicResearchConsortium). Τα βασικά χαρακτηριστικά συγκρίθηκαν ανάλογα με τον πιο πρόσφατο τύπο stent (γυμνό μέταλλο έναντι drug-eluting stent, και drug-eluting stent πρώτης έναντι μεταγενέστερης γενιάς). Από 21162 τυχαιοποιημένους ασθενείς, το 80% (n=16891) είχαν προηγούμενο στεφανιαίο stent. Μετά την τυχαιοποίηση, το OEM ήταν το πιο συχνό ισχαιμικό συμβάν σε ασθενείς με προηγουμένη τοποθέτηση stent στο placebo arm, που εμφανίστηκε στο 5,2% των ασθενών (Τύπος 1: 4,1%), ακολουθούμενο από καρδιαγγειακό θάνατο (2,3%), ΑΕΕ (1,7%), και θρόμβωση στεντ (0,9%). Η τικαγρελόρη μείωσε σημαντικά τα ανεπιθύμητα καρδιαγγειακά συμβάντα (7,0% έναντι 8,0%) ανεξάρτητα από τον τύπο του stent. Το ποσοστό οποιασδήποτε θρόμβωσης του στεντ ήταν χαμηλότερο με τικαγρελόρηενώ αυξήθηκαν οι μείζονες κατά ΤΙΜΙ αιμορραγίες. Συμπερασματικά, η μακροχρόνια χορήγηση τικαγρελόρης μειώνει τα μείζονα καρδιαγγειακά συμβάντα σε ασθενείς με προηγούμενο ΟΕΜ και στεφανιαίο stent (ανεξάρτητα από τον τύπο του stent), με το όφελος να οφείλεται κυρίως στη μείωση των νέων περιστατικών.
Article: (Long‐Term Ticagrelor in Patients With Prior Coronary Stenting in the PEGASUS‐TIMI 54 Trial https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/JAHA.120.020446 )