Ουδέν κακόν αμιγές καλού ή κάθε εμπόδιο για καλό
Ναι μεν η πανδημία προκάλεσε ανεπίστρεπτη κατάσταση στη ζωή και ανήκεστες επιπτώσεις στην υγεία πολλών συνανθρώπων , ανυπολόγιστες βλάβες στην οικονομία μαζί με κοινωνικές και ψυχικές διαταραχές ,όμως παρουσιάστηκαν και οφέλη που μας δίνουν ελπίδα για αλλαγή συμπεριφορών η τρόπου ζωής:
1)Με τη χρήση προστατευτικών μέσων, όπως η μάσκα και ο συγχρωτισμός, είχαμε μείωση άλλων αερογενών μολύνσεων, όπως πχ η γρίππη και η εξ αυτού μείωση της νοσηρότητας και θνητότητας τους.
2)Μείωση των τροχαίων ατυχημάτων, λόγω των περιορισμών της κυκλοφορίας, που ειδικά για την Ελλάδα είναι μεγάλη πληγή.
3)Συνειδητοποίηση της ισότητας των ανθρώπων, μείωση του εθνικισμού και του ρατσισμού, αφού όλοι έχομε την ίδια μοίρα και κινδυνεύομε ισότιμα από τον ιό και άλλες καταστροφές.
4)Αναβάθμιση του ρόλου της επιστήμης και του ορθολογισμού, άρα επένδυση στη γνώση και στη σωστή πληροφόρηση. Επιτάχυνση της τεχνολογίας επ ωφελεία μας.
5)Αναγκαιότητα για ενα επιτελικό κράτος ως οργάνωση της κοινωνίας και του προνοιακού του χαρακτήρα ως αρωγού των πολιτών.
6)Μείωση του υπερκαταναλωτισμού και της κατασπατάλησης πόρων, άρα οικολογικές ωφέλειεςς
7)Μείωση των δαπανών και αύξηση της αποταμίευσης για επενδύσεις σε παραγωγικότερες δράσεις.
8)Αύξηση της ψηφιοποίησης του κράτους και των ηλεκτρονικών συναλλαγών και επικοινωνίας έναντι συγκοινωνίας με κέρδος χρόνου και ταλαιπωρίας.
9)Η οικουμενικότητα και η συνεργασία των κρατών-λαών για λύσεις όπως πχ τα εμβόλια και η ρύθμιση χρεών.
10) Η αναστροφή της κλιματικής αλλαγής εξ αιτίας αναστολής της βιομηχανικής δραστηριότητας, με άμεση επίδραση στη μείωση ρύπων, κατανάλωση υδατίνων πόρων κλπ
Γράφω αυτό το δεκάλογο, που ίσως χρειάζεται και συμπλήρωση, έχοντας στο νου την βλάβη που δημιούργησε ο κορωνοϊός ,στα δυο πιο σημαντικά αγαθά ,δηλαδή στην υγεια και στην εργασία, ειδικά των λιγότερο ευνοημένων. Όμως ας εκμεταλλευτούμε αυτή τη κρίση , ως ευκαιρία για αλλαγή του μοντέλου της ανθρωπότητας, διότι η αλαζονεία ,η υπερβολή και η μη τήρηση κανόνων, είχε παρεκτρέψει τη κατάσταση επικίνδυνα.
Αλλάζουμε λοιπόν για να μειώσουμε του κινδύνους και να κερδίσομε το μέλλον.
Γιατι οπως ειπε ο Κινέζος φιλόσοφος του 6ου πχ αιώνα Λάο Τσέ :
Αυτό που η κάμπια ονομάζει τέλος του κόσμου, η ζωή το λέει πεταλούδα.
Επιμέλεια: Γεώργιος Τρουλλάκης, Παθολόγος-Εντατικολόγος