Εντυπωσιακή μείωση στην καρδιαγγειακή θνησιμότητα, από την μακροχρόνια χρήση διαδερμικής αορτικής βαλβίδας, διαπιστώνει ελληνική μελέτη που έγινε την τελευταία οκταετία, σε 273 ασθενείς 80-85 ετών, στο «Ιπποκράτειο», το «Ωνάσειο» και το «Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών», και η οποία αναμένεται να δημοσιευτεί τις επόμενες ημέρες σε γνωστό αμερικανικό επιστημονικό περιοδικό.
Όπως δηλώνει, ο κύριος ερευνητής της μελέτης, καθηγητής καρδιολογίας και ΓΓ της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας Κωσταντίνος Τούτουζας, η καρδιαγγειακή θνησιμότητα ήταν μόλις 8% στα 8 χρόνια, όταν παλαιότερα στα πέντε χρόνια ήταν πάνω από 50%. « Και η βαλβίδα αυτή καθαυτή, στην πλειοψηφία των ασθενών, στα 5, στα 6 και στα 7 χρόνια είχε πολύ καλή απόδοση χωρίς προβλήματα. Σε ποσοστό μόλις 6% παρουσιάστηκε δυσλειτουργία, νούμερο συγκρίσιμο με αυτό που είχαν παλιά οι χειρουργοί. Αυτοί οι ασθενείς αν δεν έκαναν τίποτα, οι μισοί θα είχαν χαθεί στην πενταετία, εξηγεί ο καθηγητής, επισημαίνοντας ότι ειδικά σε ασθενείς που δεν είχαν άλλη επιλογή, επειδή δεν μπορούσαν να χειρουργηθούν, τους δίνεται πλέον την τελευταία δεκαετία αυτή η δυνατότητα να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα τους, με πολύ καλά μακροχρόνια αποτελέσματα. «Τα αποτελέσματα μας είναι τουλάχιστον εφάμιλλα, αν όχι καλύτερα από τα νούμερα που βλέπουμε στη διεθνή βιβλιογραφία».
Η πλειονότητα των ασθενών δεν παίρνει γενική αναισθησία
Η στένωση βαλβίδας είναι μια πολύ συχνή βαλβιδοπάθεια, ιδιαίτερα σε άτομα άνω των 75-80, η οποία μέχρι πριν από περίπου δέκα χρόνια αντιμετωπιζόταν μόνο χειρουργικά. Τα τελευταία περίπου 8-9 χρόνια έχουμε ξεκινήσει παγκοσμίως, και στην Ελλάδα, λέει ο κ. Τούτουτζας, την προσπάθεια να γίνεται διαδερμικά αυτή η εμφύτευση αορτικής βαλβίδας, χωρίς να χρειάζεται ο ασθενής χειρουργείο, κυρίως σε βαριά ασθενείς, που όμως δεν μπορούσαν να χειρουργηθούν εύκολα. Κι όσοι αναρωτιούνται πώς τοποθετείται διαδερμικά η εν λόγω βαλβίδα ο καθηγητής εξηγεί: «Στην πλειονότητα των ασθενών δεν κάνουμε ούτε γενική αναισθησία. Οι ασθενείς μένουν στο νοσοκομείο 2-3 μέρες, η εμφύτευση γίνεται από τη μηριαία αρτηρία και δεν χρειάζεται ανοιχτό χειρουργείο, ενώ οι επιπλοκές ανέρχονται περίπου στο 5%, είτε μείζονες είτε ελάσσονες. Βέβαια θέλει καλή προετοιμασία, σωστή επιλογή ασθενών και φυσικά έμπειρη ομάδα για να γίνει σωστά η εμφύτευση».