Μετά από την δημοσίευση της πολυσυζητημένης μελέτης ISCHEMIA η ίδια ομάδα ερευνητών ήρθε να εξετάσει τα αποτελέσματα της επαναγγείωσης σε ασθενείς με σταθερή στεφανιαία νόσο με μετρίου η σοβαρού βαθμού ισχαιμία και προχωρημένη νεφρική νόσο, καθώς ο συγκεκριμένος πληθυσμός συνήθως αποκλείεται από τις κλινικές μελέτες.
Οι ερευνητές τυχαιοποίησαν 777 ασθενείς με προχωρημένη στεφανιαία νόσο και μετρίου η σοβαρού βαθμού ισχαιμία σε αναίμακτη λειτουργική δοκιμασία ισχαιμίας, σε μια αρχικά επεμβατική αντιμετώπιση με στεφανιογραφικό έλεγχο και επαναγγείωση εφόσον υπήρχε ένδειξη και την προσθήκη φαρμακευτικής αγωγής, η μιας συντηρητικής στρατηγικής αποτελούμενης από φαρμακευτική θεραπεία μόνο και στεφανιογραφικό έλεγχο εφόσον αυτή αποτύγχανε.
Το πρωτογενές καταληκτικό σημείο ήταν ένα σύνθετο σημείο αποτελούμενο από θάνατο, η μη θανατηφόρο έμφραγμα του μυοκαρδίου. Το δευτερογενές καταληκτικό σημείο ήταν ένα σύνθετο σημείο αποτελούμενο από τη νοσηλεία για ασταθή στηθάγχη, καρδιακή ανεπάρκεια η αποτραπέντα αιφνίδιο καρδιακό θάνατο.
Σε μία μέση παρακολούθηση 2.2 ετών το πρωτογενές καταληκτικό σημείο συνέβη σε 123 ασθενείς οι οποίοι άνηκαν στην ομάδα της επεμβατικής αντιμετώπισης και σε 129 ασθενείς οι οποίοι άνηκαν στην ομάδα της συντηρητικής αντιμετώπισης (με εκτιμώμενα 3 ετή ποσοστά συμβαμάτων 36,4% vs 36,7% p=0,95).Tα αποτελέσματα για το δευτερογενές καταληκτικό σημείο ήταν παρόμοια (38.5% vs 39.7%).
H επεμβατική αντιμετώπιση συσχετίστηκε με υψηλότερη επίπτωση εγκεφαλικών επεισοδίων σε σχέση με την ομάδα της συντηρητικής αντιμετώπισης (p=0.004) και με αυξημένη επίπτωση θανάτου η έναρξης αιμοκάθαρσης (p=0.03), (καθοδηγούμενη από την υψηλότερη ανάγκη για αιμοκάθαρση). Οι επιπτώσεις του θανάτου από κάθε αιτία και του καρδιαγγειακού θανάτου ήταν υψηλές και παρόμοιες μεταξύ των δύο ομάδων. Αξίζει να σημειωθεί ότι ασθενείς με σοβαρή συμπτωματολογία, πρόσφατο οξύ στεφανιαίο σύνδρομο, καρδιακή ανεπάρκεια η κλάσμα εξωθήσεως κάτω από 35% αποκλείστηκαν από την συγκεκριμένη μελέτη.
Συμπερασματικά οι ερευνητές κατέληξαν ότι σε ασθενείς με σταθερή στεφανιαία νόσο ,προχωρημένη νεφρική νόσο και μετρίου η σοβαρού βαθμού ισχαιμία του μυοκαρδίου δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι μια αρχικά επεμβατική στρατηγική συγκρινόμενη με μία αρχικά συντηρητική στρατηγική μειώνει το ρίσκο θανάτου η μη θανατηφόρου εμφράγματος του μυοκαρδίου.
Για περισσότερες πληροφορίες: DOI: 10.1056/NEJMoa1915925
Επιμέλεια: Πετούσης Στυλιανός, Επικουρικός Επιμελητής Καρδιολογίας, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου