Δημοσιεύτηκε σήμερα στο περιοδικό Νature Medicine η μελέτη των ερευνητών του πανεπιστημίου του Τέξας για την προστασία του εμβολίου των Pfizer/ BioNTech έναντι σε κάποιες από τις αλλαγές, που έχουν οι 2 νέες παραλλαγές του κορωνοϊού που μας απασχολούν.
Η μελέτη ασχολήθηκε με μεταλλάξεις και αλλαγές που εμφανίζονται στη βρετανική και στη νοτιοαφρικανική παραλλαγή. Χρησιμοποιήθηκαν 20 κλινικά δείγματα (αίματος) από πρώην εμβολιασθέντες με το εμβόλιο των Pfizer/ BioNTech έναντι στο αρχικό στέλεχος του ιού, για να διαπιστώσουν εάν τα αντισώματα στο αίμα που δημιουργήθηκαν ως ανοσοαπόκριση στο αρχικό στέλεχος, ‘προστατεύουν’ και από τις αλλαγές.
Από τα αποτελέσματα φαίνεται πως δεν υπάρχει μεγάλη διαφοροποίηση στη δυνατότητα εξουδετέρωσής αυτών των παραλλαγμένων ιών.
Αυτή η μελέτη είναι η πρώτη δημοσιευμένη μελέτη που δείχνει πως το εμβόλιο της Pfizer προσφέρει προστασία και στις νέες παραλλαγές. Να θυμόμαστε όμως πως η μελέτη είναι εργαστηριακή. Δεν πρόκειται δηλαδή για ασθενείς που ‘κόλλησαν’ τις παραλλαγές μετά τον εμβολιασμό.
Να πούμε επίσης πως, η μελέτη έχει περιορισμούς: δεν αναλύθηκαν όλες οι πιθανές αλλαγές του ιού σε αυτές τις 2 παραλλαγές και το δείγμα μελέτης δεν ήταν πολύ μεγάλο. Επίσης, δεν υπάρχει ακριβής συσχετισμός της προστασίας έναντι του COVID-19 με τα αντισώματα που κυκλοφορούν στο αίμα (γιατί πρέπει πάντα να θυμόμαστε πως υπάρχει και η κυτταρική ανοσία μετα τη λοίμωξη ή τον εμβολιασμό).
Απαιτούνται δηλαδή περισσότερα δεδομένα – όπως δεδομένα από κλινικές δοκιμές- για να εξάγουμε ισχυρά συμπεράσματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα του εμβολίου έναντι των παραλλαγών του ιού.
Ξέρουμε ήδη από τους πρώτους εμβολιασμούς στο Ισραήλ πως δεν υπήρχε διαφοροποίηση στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου σε όσους κόλλησαν το αρχικό στέλεχος ή τη βρετανική παραλλαγή (πριν αποκτήσουν ακόμα προστασία από το εμβόλιο).
Και θα περιμένουμε και για περισσότερα αποτελέσματα για την νοτιοαφρικανική παραλλαγή. Είναι πολύ σημαντικό να γίνονται τέτοιες εργαστηριακές μελέτες όμως. Χρειάζεται συνεχής παρακολούθηση των αλλαγών του SARS-CoV-2 και της πιθανής κλινικής σημασίας τους για τη διατήρηση της προστασίας από τα επί του παρόντος εγκεκριμένα εμβόλια.
Επιμέλεια: Ηλίας Μόσιαλος