Τόσο η κοινωνική απομόνωση όσο κυρίως η μοναξιά σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας, δείχνει μια νέα μεγάλη κινεζο-βρετανική επιστημονική μελέτη. Και οι δύο παράγοντες παίζουν ρόλο, αλλά ο πιο καθοριστικός είναι σε ποιό βαθμό κάποιος νιώθει μόνος, άσχετα με το πόσο μόνος είναι πραγματικά.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η κοινωνική απομόνωση και η μοναξιά είναι σημαντικοί παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου. Η νέα έρευνα αναδεικνύει τη συσχέτιση αυτή ειδικά στην περίπτωση της καρδιακής ανεπάρκειας. Η κοινωνική απομόνωση αφορά την αντικειμενική κατάσταση ανυπαρξίας κοινωνικών επαφών και σχέσεων, ενώ η μοναξιά αφορά το οδυνηρό συναίσθημα αδυναμίας πραγματικής κοινωνικής αλληλεπίδρασης, ακόμη και όταν υπάρχει παρουσία άλλων.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Τζιχούι Ζανγκ του Ιατρικού Πανεπιστημίου της Γκουανγκτσού, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “JACC: Heart Failure” του Αμερικανικού Κολλεγίου Καρδιολογίας, ανέλυσαν βρετανικά ιατρικά αρχεία για περίπου 465.000 άτομα μέσης και τρίτης ηλικίας (μέσος όρος τα 57 έτη) σε βάθος τουλάχιστον 12ετίας, εκ των οποίων σχεδόν 12.900 είχαν διαγνωστεί με καρδιακή ανεπάρκεια.
Διαπιστώθηκε ότι μοναξιά και κοινωνική απομόνωση αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας κατά 15% έως 20%. Όμως η κοινωνική απομόνωση συνιστά από μόνη της παράγοντα κινδύνου μόνο όταν απουσιάζει το αίσθημα μοναξιάς. Με άλλα λόγια, αν κάποιος είναι κοινωνικά απομονωμένος και παράλληλα νιώθει μοναξιά, η δεύτερη είναι πιο σημαντική αναφορικά με την πιθανότητα εμφάνισης καρδιακής ανεπάρκειας. Επίσης η μοναξιά αυξάνει τον σχετικό κίνδυνο ακόμη και αν κανείς δεν έχει καθόλου κοινωνική απομόνωση.
Γενικότερα, τόσο η μοναξιά όσο και η κοινωνική απομόνωση είναι συχνότερες στους άνδρες από ό,τι στις γυναίκες. Αν κανείς καπνίζει και είναι παχύσαρκος, ο κίνδυνος για καρδιακή ανεπάρκεια είναι περαιτέρω αυξημένος.
“Τα ευρήματα δείχνουν ότι η επίπτωση της υποκειμενικής μοναξιάς είναι πιο σημαντική από ό,τι της αντικειμενικής κοινωνικής απομόνωσης. Τα αποτελέσματα μας δείχνουν ότι όταν η μοναξιά είναι παρούσα, η κοινωνική απομόνωση δεν είναι πια σημαντική για την εμφάνιση καρδιακής ανεπάρκειας. Η μοναξιά είναι ισχυρότερος παράγοντας ψυχολογικού στρες από ό,τι η κοινωνική απομόνωση και είναι συχνή σε άτομα που είναι εχθρικά ή έχουν στρεσογόνες κοινωνικές σχέσεις”, δήλωσε ο δρ Ζανγκ.