Οι πρόσφατες κατευθυντήριες οδηγίες υποστηρίζουν τη χορήγηση αναστολέων της SGLT2 σε πάσχοντες από καρδιακή ανεπάρκεια (ΚΑ) με ελαφρά μειωμένο ή διατηρημένο κλάσμα εξώθησης (ΚΕ). Στην παρούσα ανάλυση από τη μελέτη DELIVER εκτιμήθηκε η προσδοκόμενη μακροπρόθεσμη επιβίωση των ασθενών χωρίς την εμφάνιση του πρωταρχικού τελικού σημείου (καρδιαγγειακός θάνατος ή νοσηλεία λόγω απορρύθμισης καρδιακής ανεπάρκειας). Αξιολογήθηκαν δεδομένα από 6.236 ασθενείς με συμπτωματική ΚΑ με ΚΕ>40% και εκτιμήθηκε το κλινικό όφελος για κάθε έτος μεταξύ 55 και 85 ετών. Εκτιμήθηκε ότι ένας ασθενής 65 ετών θα εμφάνιζε 12,1 έτη χωρίς σύμβαμα στην ομάδα της νταπαγκλιφλοζίνης έναντι 9,7 στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου. Το συνολικό όφελος κυμαινόνταν από 2 επιπλέον χρόνια ελεύθερα του πρωταρχικού τελικού σημείου σε άτομα ηλικίας 55 ετών έως 1,2 σε άτομα ηλικίας 75 ετών. Οι συγγραφείς καταλήγουν ότι η θεραπεία με νταπαγκλιφλοζίνη σε ασθενείς μέσης ηλικίας με συμπτωματική ΚΑ και διατηρημένο ΚΕ προβλέπεται να επιμηκύνει συνολικά το χρονικό διάστημα χωρίς οξύ συμβάν κατά 2 – 2,5 έτη.
(Vaduganathan M, Claggett BL, Jhund P, et al. J Am Coll Cardiol. 2022;80:1775-1784)
Επιμέλεια:
Χ. Μιχαλακέας, Καρδιολόγος,
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών,
Επιστημονικός Συνεργάτης Β’ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής,
Π.Γ.Ν.«Αττικόν»
Λ. Ραλλίδης, Καθηγητής Καρδιολογίας,
Β΄ Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική,
Π.Γ.Ν. «Αττικόν»
Πηγή: https://eelia.gr/