Το θέμα της λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας μετά από επέμβαση διακαθετηριακής εμφύτεσης βιοπροσθετικής αορτικής βαλβίδας (TAVI) μέχρι πρότινος είχε προσεγγισθεί από μελέτες που αφορούσαν μικρό αριθμό ασθενών.
Με βάση τα αποτελέσματα μιας πρόσφατης μελέτης μεγάλου δείγματος η οποία δημοσιεύθηκε στο JACCCardiovascularInterventions, η επίπτωση της λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας σε ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε επέμβαση τύπου(TAVI) παραμένει χαμηλή.
Συγκεκριμένα, οι ερευνητές εντόπισαν τους ασθενείς εκείνους οι οποίοι εισήχθηκαν σε δομές του συστάματος υγείας Medicare των ΗΠΑ με κωδικούς ICD-9 και ICD-10 σχετικούς με τη λοιμώδη ενδοκαρδίτιδα και έιχαν στο ιστορικό τους παρέμβαση τύπου TAVI κατά το διάστημα 2012-2017.
Αποτελέσματα
Από τους 134.717 ασθενείς οι οποίοι υποβληθηκαν σε TAVI κατά το ανώτερο διάστημα, οι 1.868 (1,39%) εμφάνισαν λοιμώδη ενδοκαρδίτιδα (επίπτωση 0,87% ανά έτος – 0,57% για πρώιμη και 0,30% για όψιμη ενδοκαρδίτιτδα). Η πλειοψηφία των περιπτώσεων (65%) εμφανίστηκε μέσα στο πρώτο έτος από την παρέμβαση. Η επίπτωση δε της νόσου φάνηκε να εμφανίζει πτωτική τάση τα τελευταία χρόνια. Οι συχνότερα εμπλεκόμενοι μικροοργανισμοί άνηκαν στην ομάδα των σταφυλοκόκκων (22%), των στρεπτοκόκκων (20%) και των εντεροκόκκων (15,5%).
Οι σημαντικότεροι προδιαθεσικοί παράγοντες βρέθηκαν να είναι η τέλεση TAVI σε νεαρότερη ηλικία, το άρρεν φύλο, το ιστορικό προηγούμενης λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας, η τελικού σταδίου νεφρική νόσος, η ύπαρξη συννοσηροτήτων του αναπνευστικού και του ήπατος και η εμφάνιση οξείας νεφρικής ανεπάρκειας μετά από TAVI.
Η θνητότητα στις 30 ημέρες ήταν 18,5% και στο έτος 45,6%. Συμπερασματικά οι ασθενείς αυτοί, εμφάνισαν τριπλάσια θνητότητα σε σχέση με εκείνους που δεν επεπλάκησαν με ενδοκαρδίτιδα. Τα υψηλότερα δε ποσοστά σχετίστηκαν με την τελικού σταδίου νεφρική νόσο, την εμφάνιση καρδιογενούς καταπληξίας, ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου, εγκεφαλικής αιμορραγίας, οξείας νεφρικης ανεπάρκειας, ανάγκης για μετάγγιση αίματος και τέλος το είδος του λοιμογόνου παράγοντα με σταφυλοκόκκους και μύκητες να εμφανίζουν τα δυσμενέστερα αποτελέσματα.
Συμπέρασμα
Η επίπτωση της λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας έπειτα από TAVIπαραμένει χαμηλή και φθίνουσα. Ωστόσο η νόσος χαρακτηρίζεται από πτωχή πρόγνωση με τους μισούς περίπου ασθενείς να καταλήγουν σε ένα έτος.
Πρωτότυπηδημοσίευση: JACC: Cardiovascular Interventions
Volume 13, Issue 17, September 2020 DOI: 10.1016/j.jcin.2020.05.012
Επιμέλεια: Λεμπιδάκης Δημήτριος, Επικουρικός Επιμελητής Καρδιολογίας, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου