Η μονοθεραπεία με αναστολέα P2Y12 συσχετίστηκε με χαμηλότερο κίνδυνο μείζονος αιμορραγίας σε σχέση με τη διπλή αντιαιμοπεταλιακή αγωγή πέραν του 3μήνου, σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε διαδερμική αγγειοπλαστική με ενδοπρόθεση.

Στη μελέτη SMART-CHOICE, μια ανοιχτή, τυχαιοποιημένη μη κατωτερότητας, κλινική μελέτη σε 33 νοσοκομεία της Κορέας (2014-2017), 2.993 ασθενείς που υπεβλήθησαν σε διαδερμική αγγειοπλαστική με τοποθέτηση ενδοπρόθεσης τυχαιοποιήθηκαν  να λάβουν μονοθεραπεία με αναστολέα P2Y12 μετά από 3 μήνες διπλής αντιαιμοπεταλιακής αγωγής (dual antiplatelet therapy-DAPT) (1.495 ασθενείς [50%] μέση ηλικία: 64,6 έτη, 1.087 άνδρες [72,7%]) ή DAPT για 12 μήνες ή περισσότερο (1.498 ασθενείς [50%] μέση ηλικία: 64,6 έτη, 1.111 άνδρες [74,2%]).  Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο περιελάμβανε: μείζονα ανεπιθύμητα καρδιαγγειακά συμβάντα (θάνατος από όλες τις αιτίες, οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου ή ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο) στα 3 έτη. Τα δευτερεύον καταληκτικό σημείο περιελάμβανε επιπροσθέτως την αιμορραγία (τύποι 2-5, όπως ορίζονται από την Bleeding Academic Research Consortium-BARC) και τη μείζονα αιμορραγία (τύποι BARC 3-5). Συνολικά, στα 3 χρόνια, το πρωτεύον καταληκτικό σημείο εμφανίστηκε σε 87 άτομα (6,3%) στην ομάδα μονοθεραπείας με αναστολέα P2Y12 και σε 83 (6,1%) στην ομάδα παρατεταμένης DAPT (αναλογία κινδύνου [HR]:1,06 [95% CI:0,79-1,44]), P = 0.69). Η μονοθεραπεία με αναστολέα P2Y12 μείωσε σημαντικά τον αιμορραγικό κίνδυνο τύπου BARC 2-5  (112 [3,2%] έναντι 44 [8,2%], HR: 0,39 [95% CI:0,28-0,55], P < 0,001) και μείζονος αιμορραγίας (BARC τύποι 3-5, 17 [1,2%] έναντι 31 [2,4%], HR:0,56 [95% CI:0,31-0,99], P =0 ,048), σε σύγκριση με την παρατεταμένη DAPT. Συμπερασματικά, η μονοθεραπεία με αναστολέα P2Y12 συσχετίστηκε με χαμηλότερο κίνδυνο κλινικά σημαντικής μείζονος αιμορραγίας σε σχέση με την παρατεταμένη DAPT μεταξύ των ασθενών που υποβλήθηκαν σε PCI και ολοκλήρωσαν 3μηνη DAPT. Αν και ο κίνδυνος ισχαιμικών καρδιαγγειακών συμβάντων ήταν συγκρίσιμος μεταξύ των 2 ομάδων για το χρονικό διάστημα 3 ετών, αυτό θα πρέπει να ερμηνεύεται με προσοχή λόγω του μεγέθους του δείγματος και του περιορισμένου αριθμού συμβάντων.

Άρθρο: (Long-term Effects of P2Y12 Inhibitor Monotherapy After Percutaneous Coronary Intervention3-Year Follow-up of the SMART-CHOICE Randomized Clinical Trial https://jamanetwork.com/journals/jamacardiology/article-abstract/2796902 )

Πηγή: https://www.imetha.gr/

Περισσότερα Άρθρα

Σχετικά Άρθρα

Νέες Δημοσιεύσεις

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΚΙ … ΑΛΛΑ”από τον Ομ. Καθηγητή, Ιωάννη Γουδέβενο, 29.4.2024 – Γυναίκες και Κολπική Μαρμαρυγή

Συνάδελφοι-Συναδέλφισσες Παραλειπόμενα από το ACC 24. H οικονομική κρίση έχει περιορίσει-εξαφανίσει- τις υποψηφιότητες για fel-lows(FACC). Τα ελληνικά ονόματα που εντοπίσαμε εργά-ζονται στις ΗΠΑ: Konstantinos N....

Ο υγιεινός τρόπος ζωής μετριάζει τον γενετικό κίνδυνο για πρόωρο θάνατο κατά 62% [

Ο ανθυγιεινός τρόπος ζωής συνδεόταν με 78% υψηλότερο κίνδυνο θανάτου, άσχετα από γενετικούς λόγους. Ο υγιεινός τρόπος ζωής θα μπορούσε να εξουδετερώνει την επίδραση γονιδίων...

Σε ασθενείς με χαμηλό θρομβοεμβολικό κίνδυνο που υποβάλλονται σε κατάλυση κολπικής μαρμαρυγής, ο κίνδυνος μείζονος αιμορραγίας λόγω συνέχισης της από του στόματος αντιπηκτικής αγωγής...

Σε αυτήν την αναδρομική μελέτη παρατήρησης, συμπεριλήφθηκαν από την ιαπωνική εθνική βάση δεδομένα 231.374 ασθενών που υποβλήθηκαν σε διακαθετηριακή ανάταξη κολπικής μαρμαρυγής μεταξύ Απριλίου...

Ετικέτες