Είναι σαφές πλέον ότι η λοίμωξη σε προχωρημένο στάδιο ‘’ανεξαρτοποιείται’’ από την παρουσία του κορωνοιού με την εγκατάσταση στον ασθενή των κατακλυσμιαίων φαινομένων απορρύθμισης των ανοσοποιητικού συστήματος και των μηχανισμών ελέγχου της πήξης του αίματος. Κυρίως τα δυο τελευταία ευθύνονται για την κατάληξη των περισσότερων ασθενών, ιδιαίτερα αυτών με ήδη βεβαρυμένο βιολογικό υπόστρωμα από συνοδα προβλήματα του καρδιαγγειακού και ανοσοποιητικού συστήματος (αρρύθμιστος σακχαρώδης διαβήτης και υπέρταση, μυοκαρδιοπάθεια, αγγειακή νόσος, ανοσοκαταστολή κλπ). Η χορήγηση κατά συνέπεια μόνο αντιικών φαρμάκων στον ήδη βαρέως πάσχοντα έχει μικρές πιθανότητες να είναι αποτελεσματική. Στον βαρέως πάσχοντα η θεραπεία πρέπει να εστιάσει στην καταστολή της ανοσολογικής διέγερσης, καταιγίδας και στην ρύθμιση των μηχανισμών πήξης. Ουσίες όπως τα μονοκλωνικά αντισώματα κατά των κυτταρικών υποδοχέων των προφλεγμονωδών παραγόντων IL-6, CCR5, C5a θα πρέπει να είναι η βασική φαρμακολογική επιλογή. Αντίθετα, οι αντιικές ουσίες (αναστολείς της RNA πολυμερασης, της πρωτεάσης, αντισώματα εξουδετέρωσης των ιικών πρωτεϊνών κλπ) θα πρέπει να χορηγούνται όσο νωρίτερα γίνεται στη λοίμωξη και στις ομάδες υψηλού κινδύνου με θετικό μοριακό τεστ για τον κορωνιό, σε σχήμα χημειοπροφυλαξης πριν καν εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα. Η μέχρι σήμερα προκαταρκτική εμπειρία δείχνει ότι τα αντιικά φάρμακα δεν φαίνεται να είναι αποτελεσματικά στους βαρέως πάσχοντες (Ρεμδεσιβίρη, Καλέτρα), σε αντίθεση με τους τροποποιητές της ανοσολογικής απάντησης (Τολισιζουμάμπη, Λερονλιμάμπη, Αβακοράνη) που έχουν βοηθήσει αρκετούς ασθενείς να βγουν από την ΜΕΘ. Χρειάζεται κατά συνέπεια αναπροσανατολισμός των σχεδιαζόμενων κλινικών δοκιμασιών. Δεν θα υπάρξει φάρμακο-πανάκεια κατά της Covid19 αλλά φάρμακα και συνδυασμοί ειδικά για υποπληθυσμούς ασθενών με συγκεκριμένα κλινικά χαρακτηριστικά.
Επιμέλεια-Συγγραφή: Αχιλλέας Γραβάνης, Καθηγητής Φαρμακολογίας Πανεπιστημίου Κρήτης
Πηγή: https://www.facebook.com/achilleas.gravanis.5