Πολλές φορές δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε εάν η δυσκολία που έχουμε στην αναπνοή μας οφείλεται σε άγχος, ή σε παθολογικές καταστάσεις που προκαλούν πραγματική δύσπνοια.
Η δυσκολία της αναπνοής λόγω άγχους εμφανίζεται χωρίς κάποιο παθολογικό αίτιο, συνήθως υπάρχει συναισθηματική φόρτιση, γίνεται παρουσία άλλων ατόμων και ποτέ δεν ξυπνάει τον «ασθενή». Αντίθετα, η παθολογική δύσπνοια που εμφανίζεται λόγω καρδιακής ανεπάρκειας, παθήσεων του πνεύμονα, ή λόγω κάποιου άλλου συστηματικού νοσήματος, εμφανίζεται σε καταστάσεις που «λείπει» πραγματικά το οξυγόνο, δεν επιτρέπει στον ασθενή να ξαπλώσει, ή τον ξυπνάει από τον ύπνο του και του προκαλεί δυσκολία σε οποιαδήποτε καθημερινή σωματική δραστηριότητα. Στις περιπτώσεις του άγχους, ο «ασθενής» είναι ήρεμος και με φυσιολογική όψη, η δε δυσκολία στην αναπνοή τερματίζεται συνήθως με ένα βαθύ αναστεναγμό. Στις παθολογικές καταστάσεις όμως, ο ασθενής έχει όψη πάσχοντος, υπάρχει ιστορικό κάποιας πάθησης που του προκαλεί τη δύσπνοια, η οποία και υποχωρεί σταδιακά μετά από συγκεκριμένους θεραπευτικούς χειρισμούς. Θα πρέπει γενικά να γνωρίζουμε ότι ένα απόλυτα φυσιολογικό, αλλά ευαίσθητο άτομο είναι δυνατόν να εμφανίζει αγχώδη δύσπνοια, ενώ ένα άτομο με επιβαρυμένο ιστορικό υποφέρει από πραγματική παθολογική δύσπνοια.