Ποια είναι τα ποσοστά ανά πάθηση και ποιοι μηχανισμοί εμπλέκονται στη διαδικασία.
Οι ψυχικές διαταραχές, που αφορούν όλο και περισσότερους, φαίνεται πως συνδέονται με μεγάλο κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακό νόσημα.
Μελέτη του Πανεπιστημίου Emory δείχνει ότι ορισμένες ψυχικές παθήσεις αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιακών παθήσεων κατά 50% έως 100% – και τις δυσμενείς επιπτώσεις από υπάρχουσες καρδιακές παθήσεις κατά 60% έως 170%.
Η έκθεση, που δημοσιεύτηκε στο The Lancet Regional Health-Europe, συνοψίζει τις ανισότητες στην καρδιαγγειακή υγεία μεταξύ ατόμων που έχουν διαγνωστεί με κατάθλιψη, άγχος, σχιζοφρένεια, διπολική διαταραχή και διαταραχές μετατραυματικού στρες.
Αποτελεί μέρος μιας σειράς άρθρων που στοχεύουν στην ευαισθητοποίηση σχετικά με τις ανισότητες στην υγεία των καρδιαγγειακών παθήσεων σε τέσσερις πληθυσμούς: γυναίκες, ηλικιωμένους, φυλετικές μειονότητες και άτομα με ψυχικές παθήσεις.
Η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Emory, Viola Vaccarino, MD, Ph.D., ηγήθηκε αυτής της μετα-ανασκόπησης που συνέδεσε τις ψυχικές παθήσεις με τα καρδιαγγειακά νοσήματα, μαζί με τους συν-συγγραφείς Amit Shah, MD, και Douglas Bremner, MD, επίσης καθηγητές του Emory.
Η έκθεση συσχέτισε τις ακόλουθες παθήσεις και τους αντίστοιχους κινδύνους ανάπτυξης καρδιαγγειακών παθήσεων:
- Μείζων κατάθλιψη, 72%.
- Μετατραυματικό στρες, 57%.
- Διπολική διαταραχή, 61%.
- Διαταραχή πανικού, 50%.
- Φοβικό άγχος, 70%.
- Σχιζοφρένεια, σχεδόν 100%.
Η έρευνα δείχνει επίσης ότι αυτές οι παθήσεις σχετίζονται με χειρότερη πρόγνωση, μεγαλύτερο κίνδυνο επανεισαγωγής και υψηλότερη θνησιμότητα από υπάρχουσες καρδιακές παθήσεις. Για παράδειγμα, η μείζων κατάθλιψη υπερδιπλασιάζει το ποσοστό θνησιμότητας σε άτομα με υπάρχουσες καρδιαγγειακές παθήσεις.
Επιπλέον, η έκθεση δίνει έμφαση σε μια αμφίδρομη σχέση. “Περισσότερο από το 40% των ατόμων με καρδιαγγειακά νοσήματα έχουν επίσης κάποια ψυχική πάθηση”, προσθέτει ο Vaccarino.
Η φυσιολογία του στρες
Σύμφωνα με την έκθεση, υπάρχει μια καλά τεκμηριωμένη σχέση μεταξύ της κατάθλιψης, της σχιζοφρένειας, της διαταραχής μετατραυματικού στρες και των μη φυσιολογικών αντιδράσεων στο στρες στο αυτόνομο νευρικό σύστημα και στον υποθαλαμο-υπόφυσο-επινεφριδιακό άξονα.
Το πρώτο επιτρέπει στον εγκέφαλο να διαχειρίζεται ακούσιες αντιδράσεις, όπως λειτουργίες του ήπατος, της καρδιάς, των ιδρωτοποιών αδένων και των οφθαλμικών μυών.
Το αυτόνομο νευρικό σύστημα διαχειρίζεται την επιτάχυνση και την επιβράδυνση αυτών των λειτουργιών, ρυθμίζοντας τις φλεγμονώδεις αντιδράσεις. Δεδομένου ότι τα περισσότερα κύρια όργανα έχουν νευρικές απολήξεις, το σύστημα επηρεάζει τις περισσότερες σωματικές λειτουργίες.
Ο υποθαλαμο-υπόφυσιο-επινεφριδιακός άξονας επηρεάζει επίσης την ανοσολογική απόκριση και τον μεταβολισμό, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την καρδιαγγειακή λειτουργία.
Σύμφωνα με την έκθεση, η δυσλειτουργία αυτών των συστημάτων δημιουργεί δυσμενείς επιδράσεις που μπορούν να επηρεάσουν χρόνια τον καρδιαγγειακό κίνδυνο, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης φλεγμονής, των μεταβολικών ανωμαλιών, της υψηλής αρτηριακής πίεσης, της αυξημένης συστηματικής αγγειακής αντίστασης και της αυτόνομης δυσκαμψίας.
Η φλεγμονή έχει επίσης εμπλακεί τόσο στην ανάπτυξη καρδιακών παθήσεων όσο και σε ψυχικές παθήσεις.
Πηγές:
Medical Express, www.iatronet.gr
