| Σε αυτήν την πολυκεντρική προοπτική μελέτη, συγκρίθηκε η χρήση της πρασουγρέλης έναντι της κλοπιδογρέλης σε 16.065 ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο που υπεβλήθησαν σε διαδερμική στεφανιαία παρέμβαση (percutaneous coronary intervention-PCI). Υψηλού θρομβωτικού κινδύνου θεωρήθηκαν οι ασθενείς βάσει των κλινικών και επεμβατικών χαρακτηριστικών τους όπως περιγράφονται στις κατευθυντήριες συστάσεις της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρίας. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο περιελάμβανε: μείζονα ανεπιθύμητα καρδιακά συμβάντα (MACE), θάνατο, οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, οξύ ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ή μη προγραμματισμένη επαναγγείωση στο 1 έτος. Χαρακτηριστικά υψηλού κινδύνου εμφάνιζαν 4.293 ασθενείς (26,7%), ενώ 11.772 (73,3%) θεωρήθηκαν χαμηλού έως μέτριου θρομβωτικού κινδύνου. Οι ασθενείς υψηλού θρομβωτικού κινδύνου εμφάνισαν συχνότερα MACE (23,3 έναντι 13,6%, HR: 1,85, 95% CI: 1,71-2,00, P<0,001). Η χορήγηση πρασουγρέλης συσχετίστηκε με μειωμένο κίνδυνο MACE και θανάτου σε ασθενείς χαμηλού έως και μέτριου κινδύνου (adjHR 0,75, 95% CI: 0,64-0,88) ωστόσο συνταγογραφήθηκε σε ασθενείς με λιγότερες συννοσηρότητες και παράγοντες κινδύνου. Συμπερασματικά, οι ασθενείς υψηλού θρομβωτικού κινδύνου, όπως αυτός ορίζεται από τις κατευθυντήριες συστάσεις της ESC NSTE-ACS του 2020, εμφανίζουν ιδιαίτερα αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών συμβάντων εντός έτους μετά τη διαδερμική στεφανιαία παρέμβαση. |
Άρθρο: Thrombotic risk in patients with acute coronary syndromes discharged on prasugrel or clopidogrel: results from the PROMETHEUS study
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/37459570/
Πηγή: https://www.imetha.gr/