Αναστολέας των αιμοπεταλιακών υποδοχέων P2Y 12 ή ασπιρίνη σαν μονοθεραπεία στη δευτερογενή καρδιαγγειακή πρόληψη;- Μία συστηματική ανασκόπηση / μετανάλυση

Στις 9/5/2020 δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση The Lancet τα αποτελέσματα συστηματικής ανασκόπησης – μετανάλυσης (M. Chiarito και συν.) όλων των τυχαιοποιημένων κλινικών μελετών που αξιολόγησαν συγκριτικά την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα της μονοθεραπείας με ασπιρίνη έναντι της μονοθεραπείας με αναστολέα υποδοχέων P2Y12 στα πλαίσια δευτερογενούς καρδιαγγειακής πρόληψης σε ασθενείς με εγκατεστημένη αθηροσκλήρωση των στεφανιαίων, εγκεφαλικών ή περιφερικών αρτηριών.

Συνολικά, εντοπίστηκαν και συμπεριλήφθηκαν στη συστηματική ανασκόπηση – μετανάλυση 9 τυχαιοποιημένες μελέτες, με συνολικό αριθμό ενταχθέντων ασθενών n=42 108  (21 043 είχαν τυχαιοποιηθεί στη λήψη μονοθεραπείας με P2Y12 –αναστολέα και 21 065 στη λήψη ασπιρίνης).

Στους ασθενείς που έλαβαν P2Y12 –αναστολέα παρατηρήθηκε μία οριακή μείωση του κινδύνου εμφάνισης οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου σε σχέση με εκείνους που έλαβαν ασπιρίνη (OR 0·81 [95% CI 0·66-0·99]; I2=10·9%), ενώ δεν βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές ως προς τον κίνδυνο εμφάνισης αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου (OR 0·93 [0·82-1·06]; I2=34·5%), θανάτου από οποιαδήποτε αιτία (OR 0·98 [0·89-1·08]; I2=0%) ή αγγειακής αιτιολογίας θανάτου (OR 0·97 [0·86-1·09]; I2=0%) ανάμεσα στις 2 ομάδες.

Ομοίως, ο κίνδυνος εμφάνισης μείζονος αιμορραγίας δε βρέθηκε να διαφέρει ανάμεσα στην ομάδα της μονοθεραπείας με P2Y12 –αναστολέα και την αντίστοιχη της ασπιρίνης (OR 0·90 [0·74-1·10]; I2=3·9%).

Με βάση τα ως άνω ευρήματα, και με δεδομένο ότι ο αριθμός ασθενών που απαιτείται να λάβουν θεραπεία (number needed to treat – NNT) με P2Y12 –αναστολέα ώστε να αποφευχθεί μία περίπτωση οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου υπολογίστηκε σε 244, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν αναμένεται ουσιώδες κλινικό όφελος από την προτίμηση μονοθεραπείας με P2Y12 –αναστολέα έναντι ασπιρίνης στα πλαίσια δευτερογενούς καρδιαγγειακής πρόληψης.

Συγγραφείς: M. Chiarito et al.

Δημοσίευση: Lancet 2020; 395:1487-95

Link άρθρου: https://www.thelancet.com/pdfs/journals/lancet/PIIS0140-6736(20)30315-9.

Επιμέλεια: Ιωάννης Αναστασίου, Καρδιολόγος, Επιστημονικός Συνεργάτης Καρδιολογικής κλινικής Πανεπιστημιιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου

Περισσότερα Άρθρα

Σχετικά Άρθρα

Νέες Δημοσιεύσεις

Αιφνίδιος καρδιακός θάνατος: Ο παράγοντας που τριπλασιάζει τον κίνδυνο

Οι ενήλικες με μη φυσιολογικό καρδιακό μεταβολισμό έχουν έως και τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν απειλητικές για τη ζωή αρρυθμίες (ακανόνιστος καρδιακός ρυθμός). Η...

Η φροντίδα στο σπίτι και σε ελαφρά νοσούντες με καρδιακή ανεπάρκεια βελτιώνει σημαντικά την επιβίωση

Εξαιρετικά σημαντική είναι η θεσμοθέτηση της κατ’ οίκον φροντίδας για τους βαριά νοσούντες με καρδιακή ανεπάρκεια, στην οποία προχωρά τώρα η Πολιτεία με το...

Οι 10+1 πληγές του ΕΣΥ. Τι δεν πάει καλά και γιατί παραιτούνται οι ιατροί

Τα τελευταία χρόνια το ΕΣΥ (Εθνικό Σύστημα Υγείας) χάνει ένα σημαντικό μέρος από το ιατρικό του δυναμικό λόγω παραιτήσεων. Το economico.gr διεξήγαγε έρευνα πάνω στο θέμα αυτό, για...

Ετικέτες