Είναι ωφέλιμη η μακροχρόνια θεραπεία με β-αποκλειστές σε ασθενείς μετά από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου χωρίς καρδιακή ανεπάρκεια;

Στην προ-επαναιμάτωσης εποχή, είναι ευρέως γνωστό, ότι οι β-αποκλειστές μείωσαν τη θνησιμότητα σε ασθενείς με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (ΑΜΙ). Δυστυχώς δεν υπάρχουν ισχυρά δεδομένα που να υποστηρίζουν τη χορήγηση βήτα αναστολέων, σαν θεραπεία ρουτίνας,  μετά από έμφραγμα του μυοκαρδίου (MI) στην εποχή της πρωτογενούς διαδερμικής επαναιμάτωσης (PCI).

Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι διερευνήσει εάν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ μακροχρόνιας θεραπείας με β-αποκλειστές και κλινικής έκβασης σε ασθενείς χωρίς καρδιακή ανεπάρκεια (HF) μετά από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (ΑΜΙ).

Μελετήθηκαν 28.970 Κορεάτες ασθενείς, μεταξύ 2010 και 2015,  που υποβλήθηκαν σε στεφανιαία επαναγγείωση μετά από  AMI, έλαβαν αγωγή με βήτα αναστολείς κατά την έξοδο από το νοσοκομείο, και ήταν ελεύθεροι συμβαμάτων σχετιζόμενα με θάνατο, υποτροπή εμφράγματος και καρδιακή ανεπάρκεια για 1 χρόνο.

Το κύριο σημείο ήταν ο θάνατος από κάθε αιτία. Τα δευτερογενή σημεία ήταν υποτροπή εμφράγματος και νοσηλεία λόγω πρωτοεμφανισθείσας καρδιακής ανεπάρκειας. Συγκρίθηκαν τα αποτελέσματα μεταξύ θεραπείας με βήτα αναστολείς  για χρονικό διάστημα > 1 έτος (N = 22 707) και θεραπείας με βήτα αναστολείς  για <1 έτος (N = 6263).

Οι ασθενείς που έλαβαν βήτα αναστολείς για >1 έτος, σε σύγκριση με ασθενείς που έλαβαν βήτα αναστολείς  για <1 έτος, είχαν σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από κάθε αιτία [προσαρμοσμένη αναλογία κινδύνου – adjusted hazard ratio (HR) 0,81 · 0.81; 95% διάστημα εμπιστοσύνης -confidence interval (CI) 0.72–0.91], καθώς και χαμηλότερο κίνδυνο για θάνατο από υποτροπή εμφράγματος ή νέα καρδιακή ανεπάρκεια (adjusted HR 0.82; 95% CI 0.75–0.89). Δεν είχαν όμως χαμηλότερο κίνδυνο για  υποτροπή εμφράγματος και νοσηλείας  λόγω πρωτοεμφανισθείσας καρδιακής ανεπάρκειας.

Ο χαμηλότερος κίνδυνος θανάτου από κάθε αιτία, σχετιζόμενος με συνεχή χορήγηση βήτα αναστολέα μετά από έμφραγμα, παρατηρήθηκε μετά τα  2 χρόνια (adjusted HR 0.86; 95% CI 0.75–0.99)  αλλά όχι πέραν των 3 ετών (adjusted HR 0.87; 95% CI 0.73–1.03).

Συμπερασματικά, αυτή η μελέτη έδειξε ότι η αγωγή με βήτα αναστολέα για χρονικό διάστημα > 1 έτος μετά το έμφραγμα συσχετίστηκε με μείωση θανάτου από κάθε αιτία, μεταξύ ασθενών που υπέστησαν έμφραγμα χωρίς καρδιακή ανεπάρκεια. Ωστόσο, απαιτείται η διενέργεια μια μεγάλης τυχαιοποιημένης μελέτης προκειμένου  να προσδιοριστεί για πόσο χρονικό διάστημα πρέπει να χορηγούνται οι βήτα αναστολείς, σαν θεραπεία ρουτίνας, μετά από έμφραγμα μυοκαρδίου, στην εποχή της πρωτογενούς αγγειοπλαστικής.

Βιβλιογραφία:

Long-term β-blocker Therapy and Clinical Outcomes After Acute Myocardial Infarction in Patients Without Heart Failure: Nationwide Cohort Study

Eur Heart J. 2020 Jun 15;ehaa376.

doi: 10.1093/eurheartj/ehaa376.

Online ahead of print.

Περισσότερα Άρθρα

Σχετικά Άρθρα

Νέες Δημοσιεύσεις

Ο Γ. Κοχιαδάκης, πρόεδρος ΕΚΕ για τον αιφνίδιο θάνατο και τη σημασία της πρόληψης

Έτος ευαισθητοποίησης για τον αιφνίδιο θάνατο ανακηρύσσει το 2023 η Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία (ΕΚΕ), αντιλαμβανόμενη την αξία που έχει η πλήρης και στοχευμένη ενημέρωση...

Covid-19: Τέλος, στην υποχρέωση χρήσης μάσκας στα ΜΜΜ – Τα μέτρα σε δομές υγείας και κοινωνικής φροντίδας

Τα έκτακτα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο περαιτέρω διασποράς του κορονοϊού COVID-19 στο σύνολο της Επικράτειας σε δομές υγείας και κλειστές...

Τα εμβόλια έναντι covid-19 και κίνδυνος καρδιακών παθήσεων: Νεότερα δεδομένα

Αρκετές μελέτες έχουν αναφέρει συσχετίσεις μεταξύ του εμβολιασμού έναντι COVID-19 και του κινδύνου εμφάνισης καρδιακών παθήσεων, ιδίως σε νέους ανθρώπους. Ο αντίκτυπος στη θνησιμότητα δεν επιβεβαιώνεται σε...

Ετικέτες