Πρόσφατες μελέτες απέδειξαν ότι η χρήση φλουροκινολονών (FQs) σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο αορτικού διαχωρισμού (AD) και δημιουργίας αορτικού ανευρύσματος (ΑΑ).
Ωστόσο, δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία σχετικά με το εάν οι φλουοροκινολόνες αυξάνουν τα ανεπιθύμητα συμβάματα σε ασθενείς που με γνωστό ιστορικό αορτικού διαχωρισμού ή ανεύρυσματος.
Στόχος
Η παρούσα μελέτη διερεύνησε εάν η χρήση FQ αυξάνει τον κίνδυνο ανεπιθύμητων επιπλοκών σε πληθυσμό που έχει διαγνωσθεί ήδη με αορτοπάθεια.
Μέθοδοι
Πρόκειται για μια αναδρομική μελέτη που πραγματοποιήθηκε στην Ταϊβάν και αφορούσε συνολικά 31.570 ενήλικες ασθενείς που επέζησαν μετά από αορτικό διαχωρισμό ή διεγνώσθησαν με αορτικό ανεύρυσμα 2001 και 2013. Η αμοξικιλλίνη χρησιμοποιήθηκε σε εκείνους τους ασθενείς που δεν έλαβαν κινολόνη.
Αποτελέσματα
Η έκθεση σε FQs συσχετίστηκε με υψηλότερο κίνδυνο θανάτου από κάθε αιτία (προσαρμοσμένος λόγος κινδύνου: 1,61; διάστημα εμπιστοσύνης 95%: 1,50 έως 1,73), θάνατος αορτής (προσαρμοσμένος λόγος κινδύνου: 1,80; διάστημα εμπιστοσύνης 95%: 1,50 έως 2,15), και αυξημένη ανάγκη για χειρουργική επέμβαση αορτής σε β’ χρόνο. Αντιθέτως, η έκθεση σε αμοξικιλλίνη δεν συσχετίστηκε σημαντικά με τους ανωτέρω κινδύνους. Επερχόμενες μεταναλύσεις συμπέραναν ότι η επίδραση των FQs ήταν παρόμοια μεταξύ των ομάδων AD και AA.
Συμπεράσματα
Σε σχέση με τη χρήση αμοξικιλλίνης, η λήψη φλουοροκινολονών σε ασθενείς με γνωστό ιστορικό αορτικού ανευρύσματος ή διαχωρισμού συσχετίστηκε με υψηλότερο κίνδυνο δυσμενούς έκβασης. Οι φλουροκινολόνες δεν πρέπει να χορηγούνται σε ασθενείς με αορτοπάθειες, εκτός εάν δεν υπάρχουν άλλες επιλογές θεραπευτικές επιλογές.
Βιβλιογραφία:
Effects of Fluoroquinolones on Outcomes of Patients With Aortic Dissection or Aneurysm
J Am Coll Cardiol. 2021 Apr, 77 (15) 1875–1887
Επιμέλεια:
Αγγελική Ζαχαράκη
Καρδιολόγος
Ηράκλειο