Με μια νέα μέθοδο εξέτασης δειγμάτων ιού ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης έλυσαν έναν παλιό γρίφο σχετικά με το πώς ο ιός της ηπατίτιδας C αποφεύγει την ανοσολογική άμυνα του ανθρώπινου οργανισμού. Νέες προοπτικές εκτιμάται ότι διανοίγονται για τον τρόπο με τον οποίο παρακολουθούμε και αντιμετωπίζουμε τις ιογενείς ασθένειες γενικότερα.
Υπολογίζεται ότι περίπου 50 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως έχουν μολυνθεί με χρόνια ηπατίτιδα C. Ο ιός της ηπατίτιδας C μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή και ουλές στο ήπαρ και στη χειρότερη περίπτωση καρκίνο του ήπατος, όπως μεταδίσει το www.sciencedaily.com. Συγκεκριμέα, η ηπατίτιδα C εδώ και δεκαετίες αποτελούσε αίνιγμα, αναφορικά με το πώς ο ιός καταφέρνει να αποφεύγει το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα και να εξαπλώνεται στον οργανισμό. Η απάντηση είναι ο ιός απλώς φοράει μια «μάσκα», δηλαδή παραμείνει κρυμμένος, ενώ δημιουργεί αντίγραφα του εαυτού του για να μολύνει νέα κύτταρα. Ειδικότερα, παίρνει τη μορφή ενός μορίου που υπάρχει ήδη στα κύτταρά μας οπότε το ανοσοποιητικό μας σύστημα συγχέει τον ιό με κάτι αβλαβές που δεν χρειάζεται να αντιδράσει. Ειδικότερα, το μόριο FAD αποτελείται από τη βιταμίνη Β2 και το μόριο που μεταφέρει ενέργεια ΑΤΡ, δηλαδή είναι ζωτικής σημασίας για τα κύτταρά μας για τη μετατροπή της ενέργειας ώστε να καθίσταται ιδανικό καμουφλάζ για έναν κακόβουλο ιό.
Για αρκετά χρόνια, η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστήμιου της Κοπεγχάγης με τους συνεργάτες της στο Νοσοκομείο Hvidovre είκαζε ότι η FAD βοηθούσε τον ιό να κρύβεται στα μολυσμένα κύτταρα, αλλά δεν είχε έναν σαφή τρόπο να το αποδείξει. Για να λύσουν την πρόκληση, στράφηκαν στο Arabidopsis, ένα γνωστό πειραματικό φυτό. «Καθαρίσαμε ένα ένζυμο από το φυτό Arabidopsis που μπορεί να διασπάσει το μόριο FAD στα δύο”», εξηγεί η Anna Sherwood από το Τμήμα Βιολογίας, η οποία μαζί με τον Lizandro Rene Rivera Rangel είναι οι πρώτοι συγγραφείς της μελέτης.
Τώρα οι ερευνητές υποθέτουν πως και άλλοι ιοί ενδέχεται να χρησιμοποιούν το ίδιο «τέχνασμα» όπως και ο κορονοϊός και ο ιός της γρίπης, η ηπατίτιδα C είναι ένας ιός RNA. Το γενετικό του υλικό αποτελείται από RNA που πρέπει να αντιγραφεί μόλις ο ιός εισέλθει στον οργανισμό-ξενιστή του. Τα νέα αντίγραφα RNA χρησιμοποιούνται για την κατάληψη νέων κυττάρων και το ένα άκρο του γενετικού υλικού του RNA καλύπτεται από το FAD.
Σύμφωνα με τον Jeppe Vinther αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Βιολογίας, ο οποίος μαζί με τον αναπληρωτή καθηγητή Troels Scheel και τον καθηγητή Jens Bukh από το Πρόγραμμα Ηπατίτιδας C της Κοπεγχάγης ήταν επικεφαλής της έρευνας, είναι πολύ ρεαλιστικό ότι και άλλοι ιοί RNA χρησιμοποιούν παρόμοιες τεχνικές συγκάλυψης για να εξαπλωθούν χωρίς να ανιχνεύονται από τα κυτταρικά συστήματα ελέγχου. «Ανοίγει η δυνατότητα ανάπτυξης νέων και ίσως βελτιωμένων μεθόδων εντοπισμού και θεραπείας των ιογενών λοιμώξεων στο μέλλον», καταλήγει ο Jeppe Vinther.