O αερισμός σε πρηνή θέση για > 12 ώρες / ημέρα έχει αποδειχθεί ευεργετικός σε ασθενείς με νόσο Covid -19, που πάσχουν από σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας. Η διαθωρακική ηχοκαρδιογραφία (TTE) είναι πολύ δύσκολη, τεχνικά, για τους ασθενείς που βρίσκονται σε πρηνή θέση.
Στόχος αυτής της μελέτης ήταν να εξεταστεί η δυνατότητα διενέργειας διαθωρακικής ηχοκαρδιογραφικής μελέτης με τη χρήση του διοισοφάγειου ηχοβολέα σε ασθενείς με Covid-19 σε πρηνή θέση.
Εξετάστηκαν ηχοκαρδιογραφικά 21 ασθενείς με μηχάνημα Philips Affiniti ή CVx χρησιμοποιώντας διοισοφάγειους ηχοβολείς X7-2t ή X8-2t TEE (Philips Healthcare, Andover, MA). Δοκιμάστηκαν διάφορες συχνότητες και αρμονικές. Η χαμηλή θεμελιώδης συχνότητα, χωρίς αρμονικές, (2,4MHz) βρέθηκε να παρέχει την καλύτερη ποιότητα εικόνας. Η μέση διάρκεια μιας ηχοκαρδιογραφικής μελέτης με τη διοισοφάγειο κεφαλή ήταν 16 ± 3 λεπτά.
Στους 18/21 ασθενείς (85,7%), πραγματοποιήθηκαν ΤΤΕ μελέτες χρησιμοποιώντας τα ίδια μηχανήματα υπερήχων, τον ηχοβολέα S5-1 TTE (Philips, Andover, MA) και τους ασθενείς σε ύπτια θέση. Χρησιμοποιήθηκαν συχνότητες και αρμονικές ανάλογα με την κρίση των ηχοκαρδιογραφιστών προκειμένου να εξασφαλιστεί καλύτερη ποιότητα εικόνας (HGen-1.6 / 3.2MHz ή HPen- 1.3 / 2.6MHz).
Το μέσο χρονικό διάστημα μεταξύ των δύο εξετάσεων ήταν 3,6 ημέρες (εύρος 0-12 ημέρες) και το η σειρά των σαρώσεων σε κάθε ασθενή ήταν τυχαία.
Ο ηχοκαρδιογραφιστής, για τη λήψη διαθωρακικών εικόνων με τον διοισοφάγειο ηχοβολέα, ήταν στην αριστερή πλευρά του ασθενούς, στο επίπεδο της κεφαλής, κοιτάζοντας τα κάτω άκρα και τη δεξιά πλευρά του ασθενούς (Εικόνα Α). Ο ηχοβολέας τοποθετήθηκε μεταξύ του στρώματος κρεβατιού και του θωρακικού τοιχώματος του ασθενούς.
Εφαρμόστηκε γέλη υπερήχου στην επιφάνεια του μορφοτροπέα, ο οποίος είχε κατεύθυνση από τον ώμο του ασθενούς προς τη μεσότητα του στέρνου. Ο μορφοτροπέας ήταν στραμμένος προς τα πάνω, στηριζόμενος από το αριστερό χέρι του χειριστή. Ο άξονας του ηχοβολέα συγκρατήθηκε με το δεξί χέρι για να επιτρέπει την περιστροφή και ο χειρισμός του μηχανήματος έγινε από άλλο χειριστή.
Το άκρο του ΤΕΕ ηχοβολέα τοποθετήθηκε στη αριστερή παραστερνική θέση, στο τρίτο ή τέταρτο αριστερό μεσοπλεύριο διάστημα. Οι επιμήκεις παραστερνικές τομές ελήφθησαν στις μηδέν μοίρες, όπως στην κλασική ΤΤΕ μελέτη (Εικόνα Β). Στις 60-120 μοίρες απεικονιζόταν ο βραχύς άξονας στο επίπεδο της μιτροειδούς βαλβίδας ενώ περιστρέφοντας τον ηχοβολέα δεξιόστροφα (ωρολογιακά), ελήφθησαν τομές στο επίπεδο των θηλοειδών μυών (Εικόνα Β). Τέλος με αντιωρολογιακή στροφή του ηχοβολέα, ελήφθησαν τομές στο επίπεδο των μεγάλων αγγείων.
Η εφαρμογή έγχρωμου Doppler και παλμικού ή / και συνεχούς κύματος Doppler επέτρεψε την αξιολόγηση των ροών (Εικόνα C).
Η πλειονότητα των ασθενών ήταν άνδρες (81%) και 48% ήταν μαύρης φυλής.
Η μέση ηλικία των ασθενών ήταν 55,9 ± 7,7 έτη και ο μέσος δείκτης μάζας σώματος ήταν 28,0 ± 4,6 kg / m2. Τρεις ασθενείς (14,3%) είχαν ιστορικό στεφανιαίας νόσου, 5 (23,8%) ήταν διαβητικοί, 3 (14,3%) ήταν καπνιστές και 4 (19,1%) είχαν ιστορικό αναπνευστικού νοσήματος.
Τα ηχοκαρδιογραφήματα που πραγματοποιήθηκαν τόσο με τη διοισοφάγειο όσο και με την διαθωρακική κεφαλή υπερήχου, αξιολογήθηκαν από ανεξάρτητους κριτές ως πτωχή, ικανοποιητική και καλή ποιότητα εικόνας.
Από τις μελέτες που πραγματοποιήθηκαν με τον ΤΤΕ ηχοβολέα, 4 κρίθηκαν ως μη διαγνωστικές (19,0%), 5 ως πτωχές (23,8%), 1 ως ικανοποιητική (4,8%) και 11 ως καλές (52,4%). Από τα 4 ηχοκαρδιογραφήματα που πραγματοποιήθηκαν με τον ΤΕΕ και ήταν μη διαγνωστικά, 2 συσχετίστηκαν με πτωχή ποιότητα εικόνας του συμβατικού ΤΤΕ (και στις δύο γυναίκες ασθενείς) και στα άλλα 2 το συμβατικό ΤΤΕ ήταν επίσης μη διαγνωστικό (και στους δύο άνδρες ασθενείς). Οι μελέτες με τον ΤΕΕ ηχοβολέα που είχαν πτωχή απεικόνιση αντιστοιχούσαν σε 3 πτωχές και 1 καλής ποιότητας απεικόνισης με ΤΤΕ ηχοβολέα.
Η ποιότητα απεικόνισης τόσο με τον TEE όσο και με τον ΤΤΕ ηχοβολέα ήταν ίδια. Η συμφωνία μεταξύ των μεθόδων στα ηχοκαρδιογραφικά ευρήματα ήταν 100%.
Η τεχνική που περιγράφεται παραπάνω δεν έχει αναφερθεί προηγουμένως και στο 81% των ασθενών παρείχε επαρκή ποιότητα εικόνας για βασική αξιολόγηση της ανατομίας και της λειτουργικότητας των αριστερών και δεξιών κοιλοτήτων, την εκτίμηση βαλβιδοπαθειών και του περικαρδιακού χώρου. Σε 12 ασθενείς ήταν εφικτή η λήψη κορυφαίων τομών και σε 4 ήταν εφικτή η λήψη υποξιφοειδκών τομών (Εικόνα 1C).
Η καινοτόμος χρήση του διοισοφάγειου μορφομετατροπέα για τη διεξαγωγή διαθωρακικών ηχοκαρδιογραφικών μελετών σε επεμβατικά αεριζόμενους ασθενείς στη ΜΕΘ, σε πρηνή θέση, είναι εφικτή και παρέχει διαγνωστικές απεικονιστικές πληροφορίες στις περισσότερες περιπτώσεις. Η περιγραφόμενη τεχνική είναι μια εναλλακτική και ενίοτε καλύτερη λύση από την ΤΤΕ μελέτη, για την ηχοκαρδιογραφική εκτίμηση των ασθενών σε πρηνή θέση.
Συμπέρασμα:
Πενία… τέχνας κατεργάζεται!
Βιβλιογραφία:
Innovative transthoracic echocardiographic imaging on prone ventilated patients with COVID-19 using a transesophageal probe
Apostolia Marvaki, PhD, Alexandros Papachristidis, MD, Eleni Nakou, PhD, Eva Toth, MD, Kevin O’Gallagher, MBBS, Richard Fisher, MBBS, Ajay M. Shah, MD, FMedSci, Mark J. Monaghan, PhD
DOI: https://doi.org/10.1016/j.jcmg.2020.06.005
JACC: Cardiovascular Imaging