Παρά το γεγονός ότι η COVID-19 δεν θεωρείται πλέον απειλή για την παγκόσμια υγεία από τον WHO, οι έρευνες που εξετάζουν τον ιό και τις επιδράσεις του στον οργανισμό συνεχίζονται και κάθε μέρα φέρνουν στο φως όλο και περισσότερες πληροφορίες για τη λοίμωξη που μας ταλαιπώρησε τα τελευταία 3 χρόνια.
Μία νέα ανάλυση που δημοσιεύτηκε προσφάτως στο περιοδικό Journal of Clinical Investigation ασχολήθηκε ειδικά με τους ασθενείς που διασωληνώθηκαν εξ’ αιτίας της λοίμωξης με τον SARS-CoV-2 και συγκεκριμένα με τα αίτια θανάτου στην υποομάδα των ασθενών που κατέληξαν.
Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις της παραπάνω ανάλυσης, αρκετοί ασθενείς που χρειάστηκαν νοσηλεία σε ΜΕΘ για την COVID-19, παρουσίασαν επίσης δευτερογενείς βακτηριακές πνευμονίες οι οποίες τελικά προκάλεσαν περισσότερους θανάτους σε σχέση με την COVID-19 λοίμωξη.
Επομένως, αν και η αιτία της διασωλήνωσης των ασθενών αυτών ήταν η COVID-19, στην πραγματικότητα οι βακτηριακές λοιμώξεις που δεν ανταποκρίθηκαν στη θεραπεία ήταν αυτές που ευθύνονται περισσότερο για το θάνατο των ασθενών.
«Η έρευνά μας αναδεικνύει πόσο σημαντικό είναι να αντιμετωπίζουμε επιθετικά τη βακτηριακή πνευμονία στους ασθενείς που νοσηλεύονται σε κλινικές ΜΕΘ, μεταξύ των οποίων και οι ασθενείς με COVID-19», υποστήριξαν οι συγγραφείς.
Η επιστημονική ομάδα εξέτασε δεδομένα για 585 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν σε διάφορες ΜΕΘ στο Illinois των ΗΠΑ. Όλοι είχαν σοβαρή πνευμονία ή/και αναπνευστική ανεπάρκεια, ενώ 190 από αυτούς είχαν COVID-19.
Χρησιμοποιώντας τεχνικές μηχανικής μάθησης για την ανάλυση των δεδομένων, οι επιστήμονες ομαδοποίησαν τους ασθενείς ανάλογα με τις διαγνώσεις τους και το χρόνο παραμονής στη ΜΕΘ.
Από τις παραπάνω αναλύσεις διαπιστώθηκε ότι η καταιγίδα κυτταροκινών, η οποία χαρακτηρίζεται από φλεγμονή σε πολλαπλά όργανα που οδηγεί σε ανεπάρκεια των οργάνων αυτών, δεν ευθύνεται για σημαντικό ποσοστό των θανάτων. Συγκεκριμένα, σε ελάχιστους ασθενείς είχαν προσβληθεί πολλαπλά όργανα.
Αντιθέτως, η ομάδα παρατήρησε ότι ένα μεγάλο ποσοστό ασθενών είχε παρουσιάσει βακτηριακή πνευμονία από τους αναπνευστήρες της διασωλήνωσης η οποία μάλιστα ήταν ανθεκτική στην αντιβιοτική αγωγή.
«Όπως διαπιστώσαμε, οι ασθενείς που ανταποκρίθηκαν στα αντιβιοτικά είχαν υψηλά ποσοστά επιβίωσης, ενώ αντίθετα σε αυτούς που δεν ανταποκρίθηκαν τα ποσοστά θνητότητας ήταν πολύ υψηλά», εξήγησε η ομάδα.
«Από τις παρατηρήσεις μας φαίνεται ότι η θνησιμότητα της COVID-19 είναι σχετικά χαμηλή, ωστόσο πολλαπλασιάζεται από διάφορους παράγοντες που σχετίζονται με τη νοσηλεία στη ΜΕΘ», υποστήριξαν οι συγγραφείς.
«Η μεγάλη διάρκεια παραμονής στη ΜΕΘ η οποία αυξάνει τον κίνδυνο δευτερογενών βακτηριακών λοιμώξεων προφανώς συνδέεται με την αναπνευστική ανεπάρκεια που προκαλεί η COVID-19», πρόσθεσαν.
Η ομάδα έχει ξεκινήσει ήδη μία νέα μελέτη στην οποία θα εξετάσει τους μοριακούς μηχανισμούς που εξηγούν γιατί ορισμένοι ασθενείς με COVID-19 ανταποκρίνονται στη θεραπεία των δευτερογενών βακτηριακών λοιμώξεων ενώ άλλοι όχι.
Επιμέλεια: Αντώνιος Δημητρακόπουλος MD, PhD, Ειδικός Παθολόγος Διευθυντής Γ’ Παθολογικής Κλινικής Ερρίκος Ντυνάν HC, ΕΔΙΠ Παθολογίας-Ανοσολογίας Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ