Aν και έχουν πλέον διενεργηθεί πολλές τυχαιοποιημένες μελέτες για την μέθοδο TAVI παραμένουν κάποιες αμφιβολίες για την μέθοδο. Επικριτές της TAVI αναφέρονται στο υψηλότερο ποσοστό παραβαλβιδικών διαφυγών, την μεγαλύτερη ανάγκη για τοποθέτηση μόνιμου βηματοδότη και την έλλειψη δεδομένων για την μακρόχρονη αντοχή των βαλβίδων TAVI. Με την πρόσφατη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της μελέτης PARTNER στα 5 χρόνια ήρθαν νέα δεδομένα για την μέθοδο.
ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ; 2032 ασθενείς ενδιαμέσου κινδύνου (STS Risk Score 4%-8%) από 57 κέντρα της Βόρειας Αμερικής που κάνανε επέμβαση τις χρονιές 2011-2013. Μέσος όρος ηλικίας 81,6 έτη και μέσο STS Score 5,8%.
ΠΟΙΕΣ ΒΑΛΒΙΔΕΣ ΣΥΓΚΡΙΝΑΝΕ; Edwards Sapien XT (η προηγούμενη γενιά από αυτήν που έχουμε τώρα) και βιολογική χειρουργική βαλβίδα Edwards.
ΠΡΩΤΕΥΟΝ ΚΑΤΑΛΗΚΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ: Θάνατος (από οποιαδήποτε αιτία) ή σοβαρό εγκεφαλικό.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ:
Καμία στατιστικά σημαντική διαφορά δεν υπήρξε ανάμεσα σε TAVI ή ανοιχτό χειρουργείο για το πρωτεύον καταληκτικό σημείο (47,9% για TAVI και 43,4% για χειρουργείο). Σημαντικά αυξημένος ήταν ο κίνδυνος για τους ασθενείς που κάνανε TAVI από θωρακική προσπέλαση (αορτή ή κορυφή αριστερής κοιλίας) με ποσοστό 59,3% θανάτου ή σοβαρού εγκεφαλικού στα 5 χρόνια έναντι 48,3% των ασθενών που κάνανε ανοιχτό χειρουργείο. Αυξημένος κίνδυνος επανεισαγωγής στο νοσοκομείο είχαν οι ασθενείς του TAVI (33,3% έναντι 25,2% για χειρουργείο). Επανεπέμβαση στην αορτική βαλβίδα χρειάστηκαν περισσότεροι ασθενείς που κάνανε TAVI (3,2% έναντι 0,8%). Παραβαλβιδική διαφυγή τουλάχιστον μικρού βαθμού διαπιστώθηκε σε 33,3% των TAVI και σε 6,3% των χειρουργημένων. Δεν υπήρξε σημαντική διαφορά στην τοποθέτηση βηματοδότη (TAVI 15,5% έναντι 13,0% για χειρουργείο).
Βλέποντας αυτά τα δεδομένα μάλλον οι περισσότεροι θα συμπεράνουμε ότι η ανοιχτή και διακαθετηριακή επέμβαση έχει η καθεμία τους δικούς της κινδύνους και ότι μένει ακόμα να δούμε πιο μακροπρόθεσμα αποτελέσματα (θα έρθουν και της δεκαετίας). Η διεθνής συζήτηση έχει ήδη μετακινηθεί από το να υπολογίζει μόνο τον περιεγχειρητικό κίνδυνο (STS score) στο να συνυπολογίζει την ηλικία του ασθενούς γνωρίζοντας ότι τα δυο είδη βαλβίδων μπορεί να μην έχουν την ίδια ανθεκτικότητα στο χρόνο. Για ασθενείς άνω των 75-80 ετών προβλέπεται το TAVI να παραμείνει πολύ δελεαστική επιλογή. Για ασθενείς κάτω των 75 ετών θα συνεχίζεται η συζήτηση σε κάθε ομάδα καρδιάς μέχρι να μας έρθουν περισσότερα δεδομένα και πιθανώς νέες κατευθυντήριες οδηγίες.
AΡΘΡΟ: Five-Year Outcomes of Transcatheter or Surgical Aortic-Valve Replacement. Makkar RR, Thourani VH, Mack MJ, Kodali SK, Kapadia S, Webb JG, Yoon SH, Trento A, Svensson LG, Herrmann HC, Szeto WY, Miller DC, Satler L, Cohen DJ, Dewey TM, Babaliaros V, Williams MR, Kereiakes DJ, Zajarias A, Greason KL, Whisenant BK, Hodson RW, Brown DL, Fearon WF, Russo MJ, Pibarot P, Hahn RT, Jaber WA, Rogers E, Xu K, Wheeler J, Alu MC, Smith CR, Leon MB; PARTNER 2 Investigators. N Engl J Med. 2020 Jan 29;382(9):799-809. doi: 10.1056/NEJMoa1910555
Επιμέλεια-Συγγραφή: Γρηγόρης Παττακός, Καρδιοχειρουργός, Συνεργάτης Β’Καρδιοχειρουργικής Κλινικής, Αναπλ. Διευθυντής Τμήματος Διαδερμικών Βαλβίδων
https://www.hygeia.gr/doctor/grigorios-pattakos/ © hygeia.gr